Powered By Blogger

woensdag 14 november 2012

haltlos

 
Einsamkeit fließt in dunklen Tränen
in die Kälte des Lebens
Klamme Hände umklammern
den zerbrechlichen Duft der Geborgenheid
Schwere Gedanken bedecken
die gestohlene Wärme des Tages
Unruhig sucht das Herz
zwischen den Schatten der späten Stunden
Gespenstische Träume begleiten die obdachlose Seele
auf ihren düsteren Irrwegen
Haltlos erwacht das verletzte Ich
zwischen den grauen Morgennebeln
 
 
 
 
Dat soort gedichten schrijf je als je je slecht voelt. Ik dus ook,zoals jullie kunnen lezen,  want het zit niet altijd mee de laatste tijd in mijn leven en ik heb best heftige, moeilijke , irritante, zenuwslopende, verdrietige, eenzame en soms zelf wanhopige momenten mee gemaakt in de afgelopen tijd extreem veel , maar eigenlijk een groot deel van mijn  leven al. Ik heb het altijd positief bekeken, hetgeen zeker niet verkeerd is, maar daardoor ook veel weggestopt en mijzelf tekort gedaan. En nu, ja, nu, mag ik deze gevoelens eindelijk wel van mijzelf toelaten zodat ik wat dingen kan verwerken en dat is broodnodig. Verwerken en toelaten en daardoor ben ik af en toe wat minder gezellig misschien. Ik weet het wel zeker. En daar kunnen anderen nogal van schrikken of het lastig vinden of het niet willen horen,  denken dat ik ondankbaar ben, ... . Of denken dat ik helemaal niets positiefs meer zie in mijn leven.
 
Dat is zeker niet waar. Want ik zie juist weer erg veel kleine dingen die mij de laatste jaren gewoon ontglipt waren. Ik ben juist blij met heel veel dingen die ik heb, mag beleven. Maar vaak ook verdrietig, boos, geïrriteerd.... En ik zeg net meer gewoon gemakshalve dat het goed met mij gaat, terwijl het overduidelijk is dat het niet zo is. Mijn energie is vaak op en dat kan ik ook moeilijk nog ontkennen.
 
 
Zo leef ik van dag tot dag en ben blij als ik toch minstens 1 keer kon lachen, mijn dochter blij kon zien, van de herfstwind heb genoten en de aardse geuren en kleuren in deze tijd en ook nog mijn verantwoordelijkheden kon nakomen binnen de 24 uur die zo een dag telt.
 
 
Ik leef, ik groei, ik leer, ik zie, ik voel, ik huil ,ik ben. 

1 opmerking:

  1. Dag Precious, laat het er maar zijn en voel wat je moet voelen. Maar pas ook op dat het geen valkuil wordt en je depressief raakt..
    Wij met zijn allen houden van je zoals je bent.
    Liefdevolle en warme groetjes

    BeantwoordenVerwijderen