kijk es goed....

Bijna heb ik het tot de vakantie gered. Nog 1 dag en 1 avond werken, dan ben ik drie weken vrij en dat heb ik ook nodig ook. Sinds afgelopen dinsdag ben ik nu uiteindelijk officieel weer alleenstaand dankzij de notaris die zijn werk toch nog trachtte te doen. Heeft even wat moeite en het nodige geld gekost, maar dan heb je ook wat... En vandaag dan voorlopig de laatste belangrijke afspraak in zaken scheiding en nieuw leven: een bezoek bij de woningbouwvereniging voor de urgentieverklaring. Nu kan ik alleen nog maar wachten. Wachten, of ik urgentie krijg; wachten tot ik dan een woning toegewezen krijg, wachten tot iemand dit huis wil kopen, wachten of ik echt definitief 32 uur mag gaan werken en ook wachten op de beslissing van een man, met wie ik graag in de toekomst mijn leven zou willen delen en van wie ik erg ben gaan houden. Warten, warten, warten.... Zo blijft mijn leven nog best onzeker voorlopig en dat vraagt af en toe heel wat energie, zodat het level van dezelfde vrij vaak onder het vriespunt gezakt was de laatste tijd.

Over onzekerheid vond ik wel een mooi passend liedje trouwens:





Silbermond - Irgendwas bleibt
vom neuem Album "Nichts Passiert"

Sag mir, dass dieser Ort hier sicher ist
und alles Gute steht hier still.
Und dass das Wort, dass du mir heute gibst,
morgen noch genauso gilt.

Diese Welt ist schnell
und hat verlernt beständig zu sein.
Denn Versuchungen setzen ihre Frist.
Doch bitte schwör, dass wenn ich wieder komm,
alles noch beim Alten ist.

Gib mir'n kleines bisschen Sicherheit
in einer Welt in der nichts sicher scheint.
Gib mir in dieser schnellen Zeit irgendwas das bleibt.

Gib mir einfach nur'n bisschen Halt.
Und wieg mich einfach nur in Sicherheit.
Hol mich aus dieser schnellen Zeit.
Nimm mir ein bisschen Geschwindigkeit.

Gib mir was.. irgendwas, das bleibt.

ooohhh, ooohh

Auch wenn die Welt den Verstand verliert,
das Hier bleibt unberührt.
Nichts passiert ...

Gib mir ein kleines bisschen Sicherheit
in einer Welt in der nichts sicher scheint.
Gib mir in dieser schnellen Zeit irgendwas das bleibt.

Gib mir einfach nur ein bisschen Halt.
Und wieg mich einfach nur in Sicherheit.
Hol mich aus dieser schnellen Zeit.
Nimm mir ein bisschen Geschwindigkeit.

Gib mir was.. irgendwas, das bleibt.


Ja, een klein beetje zekerheid zou inderdaad niet verkeerd zijn. Maar we gaan gewoon door met ademhalen....en voorlopig vakantie vieren.

Gisteren was ik lekker in mijn tuintje bezig en had alle ervoor benodigde attributen om mij heen gedrapeerd zoals ik dat nu eenmaal doe. Toen ineens mijn dochter in de deur stond en mijn Heer en Meerdere de weg wees naar haar moeder, want die had de deurbel niet gehoord. Dat was wel een aangename verrassing. Best onnodig legde ik uit dat ik dus in de tuin bezig was en deze gefatsoeneerd had. - Hm, kijk es goed! Dat ziet er niet echt netjes uit....-  Ehm, oke, ja, maar ik bedoelde ook de border en die is wel weer mooi en door de rest van de ravage kun je tenminste zien dat ik hard bezig geweest ben, ja.....  Achja, ik ruimde dan maar een beetje op en fatsoeneerde mij  in ieder geval weer iets.( Zou toch zonde zijn van zijn mooie witte overhemd met mijn zwarte handjes...grin... ) 
Binnen op de bank bij een glaasje water gingen we even de nieuwste nieuwtjes uitwisselen en toen mijn dochter voor haar laatste schooluurtje dit jaar vertrokken was hadden we wat meer privacy.

Daar maakte hij ook gelijk gebruik van, want toen ik op mijn knietjes kruipend van een wc-stop terug kwam, had hij toch wat kledingstukken minder aan, dan  toen ik hem achtergelaten had....
Het pijpen wou niet zo vlotten. Ik had de dagen ervoor aardig last van migraine gehad en reageerde dan ook erg gauw en erg gevoelig op zijn speelgoed in mijn mond. (En ik had altijd een conversatie met mijn collega in mijn hoofd, die zich laatst afvroeg hoeveel bacteriën je erbij wel niet naar binnen krijgt en dat is best komisch. )Dus ging ik  er maar bovenop zitten, ja, met mijn onderbroek nog aan, want ik was ongesteld, en zo knuffelen is ook best fijn, met de nodige kneepjes ertussendoor. Dat deden we dan ook uitgebreid,  tot hij zijn pen vond en daarmee strepen op mijn borst en een pijl op mijn buik ging tekenen. Hm, gaan we nou creatief worden....? Die pijl zou dan ook later in de kleedkamer op mijn werk voor enige aandacht zorgen....

Helaas ging de tijd tot de plicht mij riep erg snel voorbij, maar voordat we afscheid gingen nemen, kreeg ik nog een paar rake klappen met zijn hand op mijn billen, maar dan alleen mijn rechterkant. Zo hou je dus een warme en een koude bil over, erg interessant...... en ja, dat kwam even goed binnen.

Toen ik na 9 uurtjes op mijn werk, best uitgeteld in de kleedkamer mijn werkkleren verwisselde voor mijn eigen shirtje en rokje, vroeg een collega dus ineens: Wat heb jij daar????? Ik was die pijl al lang weer vergeten en snapte dan ook eerst totaal niet waar zij het over had.... Toen viel het kwartje en dat is best leuk uitleggen dan...haha.....

Op naar de vakantie dan maar..........hihi.....