Rokjesweer is het al ruim een week ondertussen en dat resulteerde voor het weekend na ons tussendoortje in een volgende opdracht: het hele weekend met blote k.... in mijn vrije tijd dan. (Die zondag moest ik namelijk werken. ) Okay , dan. Ik begon wel een beetje te piepen, wat mij de opmerking " Deze opdracht zou je nog in een burka kunnen doen..." opleverde. " Ja, maar die is net in de was...., okay, okay, het hele weekend in mijn blote doos." Dat vond mijn man nou ook niet verkeerd en toen ik tijdens onze boswandeling even een plasje in de bosjes moest doen, vond ik het zelf ook uiterst handig. ( " Kon je gelijk oefenen om in een boogje tegen een boom aan te plassen..." -
" Grrrrr...." )
Omdat ik zondag moest werken, had ik gevraagd om het weekverlag maandag te mogen schrijven. Dat mocht, maar dan op het kroonkurkenkrukje zodat ik beter kon nadenken erbij. .... chips......
Nadat ik wat huishoudelijke taken aan de kant had en ik echt geen smoesje meer voor mijzelf kon verzinnen om het schrijven van het verslag nog langer uit te kunnen stellen, ging ik dan maar alles klaar zetten. En ik was niet blij met het vooruitzicht om weer geruime tijd op dit zitmeubel door te moeten brengen. Maar ja, niks aan te doen. Gewoon gaan zitten en beginnen maar. ik was nog niet ver gekomen toen ik gebeld werd. Drie keer raden door wie.... Een bijdehande opmerking leidde tot de opdracht om op te gaan staan en mijn buttplug in te gaan doen.... Grrrrr.... ik was blij dat ik zat. Een verdere bijdehande opmerking leidde ertoe dat ik even later weer op moest gaan staan en tepelklemmen op mijn tepels moest gaan doen. ( Had ik al verteld dat ik hardleers was...) Uiteindelijk mocht ik dan verder gaan met schrijven, maar ik moest mij eerst een keer klaarvingeren nadat hij opgehangen had. Dat was niet zo moeilijk want ik was nogal opgewonden van dat allemaal geworden en daarna vervolgde ik mijn verslag.
Het schrijven was daarentegen wel moeilijk. Er kwam niet echt veel zinnigs uit mijn handen en ik was zo oppervlakkig als ik maar kon zijn. Ik voelde mij op de een of andere manier leeg van binnen na de nogal emotionele week die ik achter de rug had. ik had het gevoel dat alles al gezegd was.
Na een half uur moest ik echter weer opstaan van hem om iets te drinken te gaan pakken. GRRRRRRR...... ik wist niet wat erger was, het opstaan of het weer moeten gaan zitten....
Vlak voordat ik klaar was met mijn verslag werd ik dan weer gebeld. Dit gesprek werd steeds langer en mijn billen begon ik nu goed te voelen. ik had dan ook zoiets van: Hang ajb op....please..... Nee, ik moest eerst nog een keer met mijzelf gaan spelen terwijl hij meeluisterde en een hoop herrie op de achtergrond maakte omdat hij nieuwe speeltjes aan het knutselen was. Deze zijn trouwens erg mooi en effectief geworden zo ik een paar dagen later mocht ondervinden. " Jij geniet en ik ben aan het werk, wat klopt er hier niet aan...." ik genoot wel, maar werd er ook verlegen van, omdat hij aan het meeluisteren was en ik uiteraard ook weer weinig geluid maakte " Ik hoor niets!" en toen begon ik weer te mokken en daarna wat dicht te klappen. Dat werd nog erger toen ik niet goed naar zijn opdracht had geluisterd hoe ik precies met mijzelf moest gaan spelen. Toen moest ik gelijk stoppen met vingeren, mocht ik niet meer klaar komen, hem smsen als het verslag af was en vooreerst de plug in houden terwijl ik verder ging met mijn dagelijkse bezigheden. ik schaamde mij voor mijn slechte gedrag en ik baalde van mijn tekortkomingen op expressief gebied. En het verslag leek ook nergens op..... Toen begaf mijn telefoon het ook nog even toen ik net wou melden dat ik klaar was met schrijven, hetgeen ik gelukkig vrij gauw kon verhelpen. Maar voordat ik dan het smsje kon versturen, belde hij mij weer op. Hij had het verslag al gelezen en was er niet tevreden mee. Hm, ik ook niet. " Vrijdagochtend ga je op je knietjes opschrijven, wat jij wil op een blaadje. Je mag een kleed onder je knieën leggen." Dat was even de druppel. Als je mij wil martelen is dat een goede methode....
Hij merkte dat ik weer aan het dichtklappen was en zelfs een beetje moest huilen. ik mocht opstaan, hetgeen na meer dan 2 uur, volgens mij al bijna 3 uur op dat krukje geen pretje was, en alles af- en uitdoen en gewoon even gaan doen waar ik zin in had. En dat benadrukte hij ook: Waar ik zin in had, waar ik nu behoefde aan had en niet wat ik nog moest doen deze dag. ik mocht zelfs een vibrator gaan pakken en mijzelf heftig klaar laten komen om de spanning wat kwijt te raken. Denk aan jezelf....
ik voelde mij niet zo fijn verder die dag. Dat had ook met een minder fijn bericht van een vriend van mij te maken. De vibrator heb ik dan ook maar in de kast gelaten, hoewel dat achteraf gezien vast beter was geweest om wel te gaan doen. Het helpt vaak erg goed. Hij informeerde later of het alweer beter ging. Niet echt nog ik moest mijzelf eerst weer terug vinden en ik was erg moe.
De volgende dag ging het alweer en de dagen tot vrijdag spookte de opdracht door mijn hoofd: Wat wil ik? Vrijdagochtend voor ons spel moest ik het opschrijven en ik zag er nu al tegenop.
Toen ik donderdag in de supermarkt de lunch voor tussen ons spel bij elkaar probeerde te sprokkelen werd ik weer gebeld. Ja, ik zag nog steeds tegen het schrijven op. Neeeeeee!- " En als je dan al in de supermarkt gaat miepen, doe het dan goed en gooi je krijsend op de grond." - Okay, okay, ik miep al niet meer.
Vrijdagochtend,...nog genoeg te doen voordat we gaan spelen. Ik kreeg al vroeg een smsje : Zodra je alleen thuis bent trek je al je kleding uit. De rest van de dag ben je naakt.
Dat was duidelijk en ook makkelijk. Zo hoefde ik tenminste niet mijn hoofd over de klerenkwestie te gaan breken. ik zette alles klaar, ging mijzelf douchen en schoonspoelen en lette extra goed op bij het scheren. Toen begon ik aan het blaadje: Wat ik wil. Ik mocht het ook typen en daar koos ik dan ook voor. Het was een zware bevalling en ik was nog niet zo heel ver gekomen toen ik gebeld werd.
ik mocht stoppen met schrijven en het touw, handschoenen en de blinddoek naar beneden gaan halen en dan weer op mijn knietjes gaan zitten. Dat deed ik dan. Tijdens het wachten bekeek ik ons aquarium en vroeg mijzelf af, hoe ik vandaag nou weer zou reageren en wat er allemaal zou gaan gebeuren. Door de duidelijke opdrachten was ik al een stuk rustiger geworden en kon ik mij wat makkelijk in mijn rol vinden.
De telefoon ging weer. ik moest alvast een kop koffie klaar zetten, de blinddoek omdoen , op mijn knieën op de gang gaan zitten en met mijn tepels gaan spelen. Als hij 3 keer aangebeld had moest ik naar de deur gaan kruipen deze op een kier zetten en weer terug gaan naar mijn plek.
Zo gevraagd zo gedaan. En geloof mij, de seconden dat het duurt voordat hij eindelijk door de voordeur naar binnen was gekomen en deze achter zich had gesloten lijken dan toch best lang.
Hij liet mij zitten waar ik zat, liep een paar keer langs mij heen en was duidelijk druk bezig. ik had mij al wat meer ontspannen en wachtte gewoon af. Toen hij mij van achteren vastpakte en eindelijk iets tegen mij zei, vond ik het toch erg fijn om hem te kunnen horen en voelen.
ik werd meegenomen naar de woonkamer en daar begon een spel dat
ik zeker zo snel niet ga vergeten.
Door de blinddoek kon ik mij erg goed op alle prikkels concentreren die de touwen, zijn handen, de slagwerktuigen, de vibrator, de vacuümpomp , ect, ect,...bij mij veroorzaakten. Ik zat vast aan de boekenkast, de bank en mijzelf. Mijn tepels protesteerden heftig tegen de vacuumbehandeling, mijn billen begonnen te gloeien en ik kon meestal niet veel kanten op. Daar werd ik al erg opgewonden van en de vibrator deed de rest. En het was een vibrator met snoertjes dus hopen dat de batterijen het een keer gaan begeven zat er ook niet in....
De blinddoek viel er op een gegeven moment vanaf: " Aan wie ligt dat nou...?" Ok, ok dat ligt aan mij. Een beetje toegeven kan ik dan toch, ook al had ik meer zin om in discussie te gaan.
Al gauw merkte ik dat hij niet alleen maar thuis speeltjes kon maken ook ter plekke. De buttplug, die hij van een gemberwortel aan het snijden was terwijl ik mijn geschreven zinnetjes ´Wat ik wil´, voor moest gaan lezen, verveelde zijn werking echter wel. Hij veroorzaakte niet het gewenste branderige gevoel, was alleen wat koud, dat wel. He, wat jammer nou...;-). ik vond het toch creatief bedacht. Het voorlezen werkte echter uitstekend, ik vond het bar vervelend, vooral om erna het verhaal mondeling af te moeten maken. En dat lukte dan ook niet. Daar baalde ik weer van en vocht tegen mijzelf daar op de grond in mijn woonkamer, maar winnen kon ik het gevecht helaas nog niet van mijzelf. Hij zette mij weer goed vast , daar op de plek waar ik hoorde, op de grond.
Het "kleinste" glas water dat hij kon vinden ( jaja....) bood hij mij met een rietje aan , en dat hoorde ik leeg te drinken terwijl ik vastzat en op de grond lag met een vibrator tussen mijn benen. " Of heb je geen dorst...?" - Jawel....kuche kuche.....- Mijn buik voelde ineens best vol en hij kreeg alweer ideeën met een trechter...oh oh.....
Een stuk fijner daarentegen was het om hem even later in mij te mogen voelen, ook al was het niet lang en lukte het niet in mijn kontgaatje. Hij vond het tijd om ook het sexuele aspect wat uit te gaan breiden en daarover hoorde je mij ook zeker niet klagen. Zo heb ik hem tot nu toe nog niet mogen voelen en ik vond het toch bijzonder en genoot ervan.Wel zal ik nog veel beter mijn best moeten gaan doen om ook hem te kunnen behagen. En ook om meer geluid te gaan maken en duidelijker aan gaan geven wat nou wel of juist niet lekker is. ....zucht.... Daarbij zijn we weer bij het tere punt aangekomen en ook daar werd deze keer aan gewerkt:
Ergens tussendoor, toen ik nog steeds niet duidelijk aangaf wat ik wel of niet fijn vind, zat ik vast aan onze vitrinekast, en ja dan kun je maar beter blijven staan. Hij begon mij met een strokenzweep op mijn gevoelige tepels te slaan en dat best hard. Maar ik kon desondanks nog steeds niet vertellen wat ik nou wil en voel. ik wist niet zo goed waar ik zoeken moest, draide wat heen en weer zover dat ging, kon gewoon geen antwoord geven, voelde de pijn die de zweep veroorzaakte amper en hoopte dat ik nog iets zou kunnen uitbrengen. Ja, dat kon ik wel op de vraag- Stoppen of doorgaan?- Die kon ik dan toch beantwoorden. ik vond het juist fijn, ik voelde mij fijn, het was goed, ik was gelukkig ik wou: - Doorgaan...- - Wat zeg je?- - Doorgaan... - Wat zeg je?!- - Doorgaan, Meneer.- Oogcontact is lastig maar wel belangrijk, ik weet het....
En dat vooral als het om een nogal voor mij heftige vorm van overgavetest gaat, die hij ergens tussendoor ook nog ingebouwd had. ik vind het erg vervelend als hij aan mijn keel zit. Dat weet hij. Het is inderdaad een goede test, als je daarbij ook nog es licht begint te knijpen. Alleen ben ik er erg gevoelig voor en dan is het handig om dit niet te lang te gaan doen en dat zie je alleen maar als je in iemands ogen kijkt. En laat dat voor mij nou juist weer moeilijk zijn, maar in die situatie deed ik het best aardig.
Overgave voel ik zeker, zo zeker als ik die bij nog nooit iemand ooit gevoeld heb. Vertrouwen en overgave die voor mij bij hem natuurlijk aanvoelen, die gewoon gebeuren, zonder dat ik ervoor iets hoef te doen. Hij doet met mij wat hij wil, omdat hij het wil, wanneer hij het wil. ik wordt voor hem een speeltje, een speeltje aan een touwtje....
Touwtje...dat brengt mij bij wat touwtjes om mij heen terwijl ik eten probeerde te maken. De lunch voorbereiden werd namelijk wat bemoeilijkt doordat hij mij steeds maar verder moest gaan versieren met allerlei klemmetjes en andere leuke dingen. Uiteindelijk lukte het mij dan om wat eten op tafel te gaan zetten, maar na de eerste krentenbol was het rustige eten ook over....pffff..... Leuk zo een speeltje aan tafel....
Uiteindelijk hadden we ons buikje rond en toen we opgeruimd hadden, kreeg ik de vraag: " Optie 1 of optie 2? " ik weet helemaal niet wat optie 1 of optie 2 überhaupt inhoud..... Grijns... " Optie 1 of optie 2? " Nou, optie 2 dan maar. Dat was dus in de woonkamer en het andere zou op zolder geweest zijn, verder viel er niets te kiezen. ( Tjonge jonge...best flauw...) Maar ik zou eerst graag optie 3- even naar de wc- willen, Meneer. Eh, tja jammer. Voor ik het wist zat ik weer vast op de grond met de vibrator tussen mijn benen terwijl hij wel lekker ging plassen. Ja, het was mij zeker al opgevallen dat jij sadistisch bent....tssssss..... Toen ik 3 keer was klaargekomen en mijn eigen geil van de grond had opgeruimd cq gelikt had , mocht ik de trap naar boven kruipen en voor de badkamerdeur gaan wachten. - Ga in de douche staan en laat zien of je al goed in een boogje kan plassen.- ook dat nog. En nee er kwam uiteraard geen boogje uit op dat moment, wat mij weer een uitbrander opleverde. Ja, ik had de opdracht gekregen om dat te gaan oefenen en nee, ik heb er vandaag in de verste verte niet aan voldaan. Hij had een douchkop gekocht waarmee je je ook van binnen schoon kan spoelen en die werd ook gelijk getest. Ook best vernederend om het dan op de wc er allemaal weer uit te moeten gooien terwijl er iemand naast staat..... Ja, ok, ik had zelf opgeschreven dat ik graag vernederd wil worden, maar moet dat dan gelijk zo een misbruik van gemaakt gaan worden...pffff
Maar dat kon nog veel erger. Weer beneden moest ik netkousen aan gaan doen, en met mijn tong in de klem kreeg ik een paar flinke klappen terwijl ik over de bank heen hing. Ik kon niet blijven staan en draaide weg. Ook had ik niet goed begrepen dat dit nou de straf was die hij mij voor die dag beloofd had...schaam.....
Daarna droeg hij mij op mijn laarzen aan te doen en gaf hij mij een trilei. Hij vroeg mij tot 4 keer toe of ik het zelf in kon houden of dat ik erbij hulp nodig had. Ik dacht dat ik het zelf in kon houden... dacht.... en kreeg nog wat klappen met de strokenzweep. Die had ik zelf uitgekozen uit drie opties. Een plak komt voor mijn gevoel toch harder aan, dus dan maar de zweep....
Met verder alleen mijn jas aan gingen we naar het bos. De knopen van mijn jas moest ik openlaten, dus probeerde ik de jas op andere wijze krampachtig dicht te laten en op een bankje zette hij mij op mijn blote kont neer, deed mijn jas uit elkaar en speelde met de afstandsbediening van het ei, hij bond zelfs even mijn handen achter de bank vast, hij duwde mij tegen een boom aan, hij tilde mijn jas af en toe op .... En ik vond het vreselijk beschamend, ik vond het doodeng, ik was bang zo gezien te worden, ik...ik....maar toch liet ik het toe, vertrouwde ik hem en volgde ik hem ook hierin. En het ei volgde helaas vlak voordat we weer bij de auto waren de zwaartekracht- Dat zijn strafpunten.- ... Chips.....
Er ging op het moment dat wij in de auto zaten zoveel door mij heen, zoveel gevoelens, zoveel emotie en hij deed nog een poging om mijn borsten af te binden. Maar dat werd mij toch even te veel. Het was even op. Vlak bij mijn huis zette hij mij af en het laatste stukje zou ik toch nog even moeten gaan lopen, zo, best wel bloot..... ik was een beetje van de wereld, hetgeen ik vaker ben na een spel, ik vond het wat moeilijk om nu los te laten en nog moeilijker om nog zo een stuk over straat te moeten. Een bedankje en dan toch maar gaan en hij lette ook toen goed op tot ik weer veilig binnen was.
En toen viel alles van mij af en liet ik mijn gevoelens even de vrije loop. ik werd heerlijk loom en een beetje high, ik voelde mijn billen ,mijn tepels,..... ik voelde mij rustig en intens gelukkig.
Alleen nog even opruimen.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten