Oh, ja, mijn plek is op de grond en .... ja, okay, het is misschien wel even nodig om mij weer eraan te herinneren. Hoewel ik in mijn weekbericht toch alleen maar had geschreven wat ik voel . Dat moest toch.... en als ik nou eenmaal het gevoel kreeg bij en rond de lunch tijdens ons spel een klein jongetje tegenover mij te hebben die wel erg veel schrik had en ik zo iets had van, ach laat hem maar...dan....is dat......iets respectloos.....hm....en daarop staat kennelijk de kieteldood. HELP!!!!!
Nog steeds op de grond kreeg ik het laatste beetje van mijn ontbijt in mijn handen gedrukt en even later zat ik tussen zijn benen en liet ik mij al te graag door mijn haar kroelen , terwijl hij mijn laptop es naarder in oogenschijn nam. Tja, daar staat niets op wat hij niet al weet. Het enig bijzondere aan dat ding is misschien het Duitse toetsenbord.....verder is er niets spannends aan te zien.
Op een gegeven moment vond ik mij terug in de slaapkamer. Tja, subjes zijn nu eenmaal om mee te spelen, waar en wanneer het hun Dominant behaagd en dat werd mij die ochtend erg duidelijk. En dan kan het zomaar gebeuren dat je op een gewone maandagochtend met een vibrator tussen je benen je best doet om hem te behagen door hem te pijpen. -Je best doen, is voor op school...- Okay, maar aangezien ik met dit onderwerp altijd wel wat moeite had, vooral als je heel ver achter in mijn keel gaat zitten, werd het geen echt succes. - Dat moet wel beter.- Eh, ja, dat heb ik ook gemerkt.
De zweep heb ik tevoorschijn moeten halen, een paar tikken in mijn gezicht,..- vernederend..-, ja dat is zeker vernederend, vooral omdat hij daarbij niet eens zijn handen aan mij "vies" hoeft te maken ... en op het eind kwam de zweep best hard op mijn billen neer zodat ik knielend op de grond met mijn tepels op de vloer en mijn kont in de lucht, de laatste "stiekem" steeds verder liet zakken. - Omhoog!- ....zucht. Ja, nu kende ik mijn plaats zeer zeker .
En ook voelde ik die ochtend weer, dat er iemand heel veel om mij geeft en dat zijn handen net zo liefdevol en teder voor mijn kunnen zijn als dat zij mij kunnen pijnigen; mij kunnen strelen, vasthouden . -Fijn?- Jazeker is dit fijn!
-Binnen een uur vernederd, gebruikt en geslagen...- Ja, wat je niet zo allemaal kunt doen in een uurtje op maandagochtend....
En in kleine 4 uurtjes op donderdagmiddag kun je ook een boel doen. 29 maart.... Op 29 februari had ik besloten om aan deze relatie te beginnen. Een maand pas is dat geleden en het lijkt haast alsof wij elkaar al jaren kennen.
ik kwam om 12.00 uur van mijn werk en dacht nog een uur tijd te hebben om mij te douchen wat te eten en een pakje bij de buren op te halen.... Ja, je raad het al, dat dacht ik ook alleen maar. Ik was net binnen en toen ging de deurbel en ik wist al hoe laat het was, nouja, even over twaalf dus. - Lees je je berichtjes niet?- Hm, net niet meer, nee.
En nu..?...ik was even iets uit het veld geslagen. Met twee armen om mij heen gooide ik mijn frustratie van de afgelopen en de huidige dag eruit en mijn spullen uit mijn jaszakken op tafel. Toen ik uitgemopperd was over de analfabetische postbode, zwangere muizen die mij in een keer 9 huisdiertjes rijker maken terwijl ik daar nou niet voor betaald had en ... en..... - Nog meer...?- - Wacht even.....dan verzin ik nog wel iets....:-)- - Ga eerst maar es het pakje ophalen dan. Dat is de deur uit en dan rechtsaf....-
Zo liet ik mijn Heer en Heerser even alleen achter en ging dus rechtsaf op weg naar mijn pakje. Weer terug in mijn huis( met pakje), voelde ik mij alweer een stuk beter. Maar de vraag bleef:
Hij legde zijn armen om mij heen en had het gevoel alsof er iets was. Ja, ik voelde mij niet echt happy de afgelopen dagen, dat klopt, alleen kon ik niet echt verwoorden waarom. Ik probeerde wat uitleg te geven, maar dat lukte niet zo best. - Waar denk jij aan?- Hm, aan veel te veel dingen. -Ben jij ergens bang voor?- Nee, ik ben nergens echt bang voor. Het werd een vrij intiem gesprek en ik vind het erg fijn om hier iemand tegenover mij te hebben, met wie ik alles kan en mag delen. Aan wie ik het zelfs beloofde om te doen.
Vier weken en hier lig ik dan door zijn haar te strijken en in zijn bruine ogen te kijken, vier weken en ik hou iets bijzonders in mijn handen, vier weken en ik kan helemaal genieten van het subje, het masochistje in mij, vier weken .....
-Eten- .... Ohja, daarom waren we naar beneden gegaan, ik moest nog eten. En of het nou door de omgeving kwam of hij ergens anders de inspiratie voor de resterende uurtjes vandaan haalde, ik weet het niet. Hij kwam in ieder geval op een rollade uit. Toch liet hij mij weer kiezen. Optie 1 of optie 2. Nou, dacht ik, dat is vast weer flauw. Dat was het eigenlijk niet want nu waren er wel 2 opties, alleen draalde ik te lang, overvallen door de plotselinge keuzevrijheid. Zo koos hij dus en het werd een best interessante bondage op zolder.
Een bondage waarin ik toch echt vastzat en in een soort van foetushouding op mijn billen zittend het evenwicht probeerde te houden. Doordat ik door een touw voor mijn ogen ook niets kon zien en zachtjes heen en weer schommelde in deze houding gaf dat een heel appart effect. Soms had ik zelfs het gevoel te zweven. De bondage liet mij ook zien dat ik nog leniger ben dan ik dacht en ik heb er niet eens spierpijn aan over gehouden, hoewel hij mij ook nog es klaar liet komen terwijl ik nog vastzat. En hey, ik kan wel geluid maken.
Hij liet mij ook nog zien dat ik wel degelijk aan mijn borsten zou kunnen hangen, maar ook al geloof ik dat dit in theorie zeker mogelijk is, heb ik ook gevoeld dat dit best erg pijnlijk is.
Toen moest ik nog even met mijzelf gaan spelen en nee, dan hoor je nog steeds niet zoveel. zucht....
Even op zijn schoot en hij begon mij weer te kietelen. Nu dacht ik, ga ik es kijken of hij ook wat kietelplekjes heeft en ja, kennelijk heb ik iets gevonden.... Maar hij was sneller en zo lag ik weer op mijn rug op de bank. Hij sloeg mij met de strokenzweep en dat was best pijnlijk op mijn gevoelige borsten en tussen mijn benen. Ook touw kan aardig zeer doen moet ik zeggen als je ermee slaat. En omdat ik toch mijn bij de hande dag had plaatste ik dan ook de opmerking: -Kijk,dan had je al die mooie dingen niet hoeven knutselen, een simpel touw doet het ook prima...- autsch...!
Het was tijd om op te ruimen. Wirklich viel Spaß, ja, dat hadden we zeker die middag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten