muisjes, bladluisjes en een erg stuiterend subje

 Zijn ze niet schattig.... Ik vind ze serieus erg leuk, alleen wordt het minder als je een kleine plaag in je achtertuin krijgt. Eerst was het maar 1 muisje dat kippenvoer kwam snoepen, maar zoals dat dan bij dat soort beestjes gaat, het worden er erg gauw meer. Vooral omdat ze naast ons kippenvoer, bij de buren ook nog konijnenvoer en bij de andere buren hondenbrokjes kunnen stelen. En dan de vraag: en nu.... Ik ben normaal van opvatting dat deze beesjes gewoon het recht hebben om te leven, vooral buitens huis. Want zij wonen hier vast al veel langer dan ons huis hier staat. Alleen in huis is uiterraad niet te tollerern, tenzij ze zwart wit zijn en in een kooitje op de kamer van mijn dochter wonen.
Maar het worden er steeds meer en meer en ook al lopen ze nu nog netjes buiten, zal het niet meer lang duren, dat ze toch naar binnen zullen komen. In ieder geval in de winter vrees ik. Dus hebben we maar twee muizenvallen gekocht. En ik vind het gewoon te zielig, maar we hebben er al een paar kunnen vangen,...nouja.. eerder vermorden.... En daar heb ik het echt moeilijk mee.
Ik sla zelfs nooit vliegen of spinnen dood in huis, maar zet ze weer buiten en nu dit.... zucht...

Met de bladluizen daarentegen die de roos uit de tuin van mijn ouders ineens bevolkt hebben, had ik dan minder medelijden. Eigenlijk raar... maar toch. Het is natuurlijk hetzelfde als de vlooien die vorig jaar onze kat geplaagd hebben, of de luizen die mijn dochter vroeger welles mee van school bracht.

En daar heb je meestal geen medelijden mee. Maar als het vier pootjes, twee grote oogjes en een schattig snoetje heeft wel.... ik zal er niet aan wennen vrees ik....

Verder ziet onze tuin er trouwens weer heel mooi uit. Zaterdag waren we nog bij het tuincentrum geweest om wat plantjes te kopen en nu is de border weer mooi vol en ziet er zomers uit. Daar ben ik erg blij mee. Alleen met het gras niet, dat wil maar niet groeien. Nouja, je kan niet alles hebben..... De kippen vinden het gras nog heerlijk, dus tenminste die zijn blij. Behalve de ene die nog steeds volhoud met broeden.... Ze heeft het kennelijk nog steeds niet door, dat het niks wordt, of is gewoon erg eigenwijs... Het zal wel allebei zijn, is tenslotte mijn kip....

En ik ben zo erg aan het stuiteren dat het niet leuk meer is af en toe. Het kan best vervelend voelen en ik weet mij er af en toe niet zo een raad meer mee. Wat ik er nou mee aan moet, of ik er überhaupt iets mee aan kan....

ik voel nu zo een behoefte, om weer subje te mogen zijn, mijn plaats weer te weten, mij weer onderdanig te kunnen voelen, Meester te mogen dienen, gedomineerd te worden , Hem te voelen letterlijk en figuurlijk..... gewoon te spelen.....  gewoon mij weer over te kunnen geven in een spel, aan mijn Meester... gewoon....

Stuiteren hoort ongetwijfeld bij het leven van een subje. Soms meer, soms minder. Bij mij nu heel erg, heeeeeel erg. Het is niets vreemds , maar wel lastig en je wil er het liefst zo snel mogelijk een eind aan maken. Maar dat gaat helaas niet altijd. Of misschien is het juist ook weer goed om het af en toe zo intensief te voelen....? Ik zal er wel van leren en het laat mij duidelijk zien dat ik een heus, echt, seriues, ja, echt wel; een (nu erg behoeftig) subje ben.... 

En dat ben ik nog steeds erg graag en ik ben er nog steeds erg trots op , en ben ik steeds meer trots op .... Dat ik het mag zijn , van mijzelf, mijn man en bij Meester.

Alleen is het stuiter gevoel op dit moment nogal overweldigend en onwennig voor dit subje. Het weet niet zo goed, hoe ermee goed om te gaan. Behalve de neiging om heel erg stout te willen doen, want ja, ik vrees dat ik wel een relsubje ben, zoals ze dat noemen. Want ook al heeft het subje best wat geduld, het gevoel wordt nu alleen maar erger en erger met elke dag, dat het niet kan spelen en haar gevoelens niet kwijt kan.

En wat laat ons dit zien: dat ook het meest relativerende subjes, dat weet dat er veel dingen belangrijker zijn in het leven dan van haar Meester geregeld de les gelezen te krijgen.... toch zo erg kan gaan stuiteren....pfffffff........

En het heeft genoeg van al dat gestuiter....! En het Ik ook ... zucht... hele diepe zucht..... Als Ik het stuiterende subje toch  gewoon even op kon sluiten.....tot ons volgende spel....