onthaasten

Eigenlijk zou de tijd vóór kerstmis toch een rustige tijd moeten wezen, waar wij ons kunnen bezinnen . Maar op de één of andere manier wil dat nooit zo lukken. En zo ben ik mijn kerstgevoel in de loop van het volwassen worden aardig kwijt geraakt. Dat vind ik toch erg jammer.

De meeste mensen vieren kerst, omdat de meeste mensen kerst vieren... zei iemand, en dat klopt helaas ook wel. De betekenis is een beetje verloren gegaan tussen de boodschappen, de 20 kerstfeestjes op het werk , school en verenigingen, en het moeten...

Er moet zoveel. Vooral gezellig MOET het zijn, en kennelijk hebben we daar tegenwoordig erg veel voor nodig, vooral eten voor mindestens 3 maanden, als je de overvolle winkelwagens in de supermarkt zo ziet .... en cadeautjes, want Sinterklaas heeft blijkbaar nog niet genoeg gebracht.

En zodra de Goed Heilig Man weer terug naar Spanje vaart om van zijn pensioen te genieten, MOET ook de kerstboom ineens in de woonkamer.... Hm, dat gedeelte staat mij vooral tegen.

Maar omdat ik mijzelf braaf ingeburgerd heb, doe ik er maar aan mee. Anders krijg je weer ruzie onder de kerstboom...nouja, vanwegen de kerstboom dan:) En de kerstvrede kunnen we dan maar toch liever bewaren. ik ben flexibel..... Dan maar de kerstboom 3 weken eerder dan ik gewend ben.... Heb je er ook langer wat aan, niet... ook al is die dan met de kerst  de helft van zijn naalden alweer kwijt....

Om nog op de cadeautjes terug te komen:

Misschien zou het boek `Onthaasten in 5 minuten`  onder de huidige kerstboom niet verkeerd liggen. (Ja, het bestaat echt....) Meer tijd hebben we in de 21. eeuw  niet natuurlijk.... Helemaal hip dus.

Achja, en het kerstkindje zal er het zijne van denken in zijn kribbe...

ik hoop in ieder geval dat ik mijn kerstgevoel ooit nog es terug kan vinden ergens bij een kaarsje misschien, of  in de geur van kaneel en appeltjes of  in de ogen van een kind....

BDSM heeft hier eigenlijk weinig mee te maken.Of......

 Behalve dan dat ik erdoor weer echt tot rust kan komen, bij mijzelf kan komen. En ook weer de rust neem. Het is echt tijd voor mijzelf, een eigen plekje helemaal van mij, waar ik erg gelukkig mee ben.
En waardoor ik weer naar mijn Ik ga, terug naar binnen...en een warm gevoel bij krijg.
Dus zo ver is de kerstgedachte  dan ook weer niet te zoeken.

En bovendien heeft de kerstman een roe in plaats van een onhandige Sinterklaasstaf ( want die roe uit het Sinterklaasliedje heb ik nog nooit gezien bij die man...), waarmee die vroeger ook wel eens billenkoek gaf.... hm.... maar ik was altijd veel te braaf helaas...zucht.... :)

ik ga es verder zoeken naar het kerstgevoel....het moet toch ergens zijn....ergens....