En zo had ik na een poosje officieel vrijgezel geweest te zijn, weer een vriendje en een relatie. En slapen kon ik zo ook niet meer....
De komende avond zou hij bij mij komen. Dat was dan wel een erg mooi kerstcadeau.(Ik vroeg nog of ik het dan ook uit mocht pakken..;-) )Overdag was ik met mijn dochter naar het kerstcircus geweest en we beseften dat dit de eerste kerstavond was met ons tweeën. Dat bleef ook nog zo voorlopig, want mijn Dominant en vriendje kwam door omstandigheden pas later op de avond. Zo pakten wij onze kerstcadeautjes uit en gingen een vage film kijken waardoor we aardig de slappe lach kregen. Ik ging ook maar es wat beddengoed bij elkaar rapen, want hij zou ook blijven slapen. En zo ging uiteindelijk de bel.
Na een vrij serieus gesprek met mijn dochter, want ja, ook voor haar heeft ons besluit natuurlijk ingrijpende gevolgen voor haar verdere leven en ook zij zal de vraag of zij dat ziet zitten met een ja moeten kunnen beantwoorden.( En dat kon zij. Zij was zelfs meer dan blij en dat gaf wel een erg goed gevoel. ), gingen wij ons settelen voor de nacht, de kerstnacht...de eerste nacht samen in 1 bed....
En, nee we hebben niet zo veel geslapen in die nacht...;-) Dat kwam ook omdat het wat lastig is om met zijn tweetjes onder 1 eenpersoonsdeken te slapen. Maar natuurlijk vooral omdat wij voor het eerst zo lang van elkaar konden genieten. En ik wist al dat ik deze nacht niet meer zou dragen dan mijn halsbandje. En gauw zat ik ook vast aan het bed met de ketting. Wij vreeën met elkaar. Hij pijnigde mij, wel zachtjes want we waren niet alleen in huis. Wij kropen tegen elkaar aan. Wij waren erg gelukkig in deze kerstnacht.
De komende dag had hij iets nogal heftigst voor mij bedacht. Als hij dan al vaart maakt, dan goed, zullen we maar zeggen. En zo zat ik op eerste kerstdag al bij mijn nieuwe schoonfamilie op de bank. Dat was best veel om ineens allemaal te verwerken, maar ook noodzakelijk en goed voor ons allemaal. En deze kennismaking was dan niet alleen even op de koffie, dat vooral uit logistieke redenen. Nee, als we het doen ,dan gelijk goed. Het werd de hele dag.( Nu wist ik tenminste heel zeker dat hij sadistisch is.....;-)... )
Vrijdagavond was ik alleen thuis en zou hij dan weer langs kunnen komen en konden wij voor het eerst samen avondeten en onze tweede gezamenlijke nacht met elkaar door kunnen brengen. Wij arriveerden ook bijna gelijktijdig bij mij thuis en besloten om chinees te gaan halen, want ik had zo laat geen zin meer om te koken. Zo sta je dan even later met je Dominant bij mijn buurvrouw in haar restaurantje. Ik mocht kiezen wat we gingen eten. Betalen mocht ik dan weer niet en zo vocht ik een tijdje met mijzelf voordat ik durfde te zeggen wat ik wil eten. Wij kwamen er samen in ieder geval uit en besloten lief samen te delen. Tijdens het wachten op ons eten kletsen wij wat met de buurvrouw en ja, kneep hij mij regelmatig best hard in mijn billen....- Wen er maar aan...- Zei hij zachtjes tegen mij .
Het was een erg knusse en gezellige eerste maaltijd samen. Het voelde alsof dit altijd al zo was, alsof wij al lang samen waren. Het is zo mooi om te zien dat zoiets gewoons als een avondeten, zo bijzonder kan zijn voor twee mensen. Gewoon samen eten. Bij elkaar op de bank kunnen zitten en samen in één bed mogen slapen. Voor ons een geschenk.
Nu was ik al een aantal dagen niet helemaal lekker en hij was erg moe van alle stress de afgelopen tijd en kon bij mij eindelijk rust vinden en ontspannen. Zo gingen wij erg burgerlijk op de bank hangen en hij viel al gauw lekker in slaap terwijl ik nog een telefoontje van een vriendin kreeg. Erna maakten wij samen het bed op en ik mocht zelfs een nachthemd aan doen vandaag :).
Het vrijen hielden wij des te langer vol. En geslapen hebben wij heel erg goed erna. Deze keer onder een tweepersoonsdekbed dat ik intussen gekocht had.
De volgende ochtend begon zo als wij de avond ervoor geëindigd waren. Alleen begon ik nu aardig te rellen zonder dat ik dat doorhad. Grenzen zoeken, kijken hoever ik kan gaan, een balans vinden tussen subje en vriendin zijn voor mijn dominante vriendje. En dat zal nog een interessante ontdekkingsreis worden. Dat rellen accepteerde hij dan op een gegeven moment ook niet meer. Ziekjes of niet. Hij zette mij weer op mijn plek en dat was maar goed ook, ook al kostte dat een paar tranen. De verhoudingen waren weer duidelijk, ik zat weer in mijn rol , voor die ik zelf gekozen had.
Een rol en relatie die ook gevaren in zich bergt. Hij wil mij juist leren om voor mij zelf op te gaan komen, te zeggen wat ik wil. Dat lijkt paradox maar dat is het niet. Dat moet ik echt weer leren om zo een veilige en gelijkwaardige relatie met hem te kunnen onderhouden. Net zoals hij moet leren mijn grenzen te zien en er niet (altijd )over heen te willen gaan. Wij zijn ons erg bewust van de gevaren. Wij weten ook totaal niet wat er in ons zit. En dat kan best eng zijn. Zo gaan wij er samen voor waken. Samen.
Wij gingen douchen, waarbij hij mij dan liet zien dat jongens wel met een mooi boogje kunnen plassen en dat zelfs over hun subje heen. Het was wel lief bedoelt deze keer.
Een beetje bibberend, want de griep ging steeds meer opspelen liep ik terug naar de slaapkamer om mijn kleren te pakken. Dat was niet zo naar zijn zin, want ja, toegegeven het lopen leek nergens op. Grrrrr. Nog een keer terug dan.....brrrr.... Maar dan mocht ik zelfs gewoon mijn joggingbroek aan zodat ik de rest van de dag op de bank kon hangen. Lief..... Wij maakten nog samen ontbijt, waarbij ik nu echt moeite had om op mijn benen te blijven staan. Daarna stopte hij mij in en nam hij afscheid van mij. Onze bijna laatste ontmoeting in dit erg bewogen jaar.
Verder verliep ons contact via mail en telefoon, waarin wij ook af en toe al toekomstplannen makten voor de inrichting van ons gezamenlijke huis en vrijetijdsbesteding cq knutselideeen. En nee, die zijn niet zo burgerlijk..;)
Op oudjaarsdag reed hij nog even 1,5 uur voor mij om om mij nog een uurtje te kunnen zien voordat dit jaar dan echt eindigde. En een nieuwe begon.
Een nieuw jaar. Hopelijk met vele mooie dingen voor ons. Wij hebben elkaar niet maar 1 keer belooft dat wij er samen voor gaan zorgen dat deze relatie inderdaad voor het leven blijft. Dat wij elkaar zullen steunen en helpen. Samen ontdekken, samen invulling geven in zoiets bijzonders. Dat wij het zo bijzonder en mooi willen houden. Dat wij in het nieuwe jaar eindelijk na alle moeilijkheden en ellende een thuis voor ons samen kunnen gaan scheppen voor ons en onze kinderen.
Samen......
Een dikke proficiat voor jullie tweetjes.
BeantwoordenVerwijderenHet was heel duidelijk een fijn einde jaar ... maak 2013 onvergetelijk en laat deze relatie bloeien.
D.
Dank je wel! Wij zijn hard bezig het idd een onvergetelijk jaar te laten worden en dan vooral naturlijk in positieve zin. Zijn we allebei zeker aan toe...:)
Verwijderen