Powered By Blogger

donderdag 31 januari 2013

sm-s-relatie

Wat heeft het smsje : - Hm, volgens mij hebben wij nu een sm-s-relatie...:-P...- voor gevolgen voor het subje..? Nou...:

- Kutje dan maar ver open nu, en 3 vingers erin. Je krijgt wat je vraagt. ;-)
- Dat is wel aardig dat ik zomaar krijg wat ik vraag :). Krijg ik wel warme vingers van ;-)
........
- Vast ook wat nat. En nu worden je vingers al gevoelloos. Je mag ze immers niet bewegen.
- Ja, dat klopt.
- Dat is het sm deel in de sm-s relatie.
( wanneer ga ik leren dat ik het toch nooit kan winnen van hem....:))

Verder kreeg ik de opdracht die dag een rokje te dragen, geen panty, kousen mocht wel, en ik moest ervan een foto maken. Dat deed ik later ook zoals jullie hier zien, alleen deed ik er wel nog een jurkje overheen uiteindelijk uiteraard. Dat beviel hem wel.

Aangezien ik nog steeds met mijn vingers in mijn doos zat belde hij mij op. Ik mocht mij gaan vingeren zodat de doorbloeding weer op gang zou komen. Dat lukte wel alleen klaar komen lukte niet. - Stop dan maar! Dan hoef je dat pleziertje ook niet te hebben..-  Het subje mokte innerlijk maar luisterde wel. Het kreeg prompt nog een opdracht: 10 uur, 12 uur, 14 uur en 16 uur de kleine buttplug in voor een kwartiertje. Hij vond dat hij de teugels toch maar weer aan moest trekken. En ja, ik kon hem daarin wel begrijpen. Het subje stuiterde heel erg de laatste tijd.

Zo werd het een interessante zondag, waar ik dus onder de gewoonlijke zondagse bezigheden zoals cake bakken, weekbericht schrijven, mens-erger-je-niet spelen met mijn dochter, de was doen,.... om de twee uur eraan moest denken om de plug voor een kwartier in te doen. Dat vroeg nogal wat concentratie van mij, want ik blijf nu eenmaal een wat warrig wezentje. En ook wat creativiteit, want het moet wel onopvallend gebeuren tussen de bezigheden door. Een goede oefening voor later... Maar het lukte erg goed, en bezorgde mij ook erg veel plezier die dag en het plezier zou nog niet over zijn....
Het subje kreeg nog een cadeautje van haar Meester:

- Voor het slapen gaan kontje vullen en vibrator op klitje. 4 maal klaarkomen. Cadeautje ;-)
- Dank je wel voor het cadeauje , Meneer. ( Mss kan ik dan ook beter slapen of juist niet..;-)
- Als je niet kunt slapen herhaal je het 2 maal extra. Wedden dat je ´dood´neervalt?
- Ik denk dat jij die weddenschap gaat winnen. ik weet het wel zeker....
- Dat dacht ik ook. Het is beter voor je als je de herhalingsoefeningen niet hoeft te doen....

Ja, dat had het meisje al erg goed begrepen dat het beter voor haar was om na het cadeautje braaf te gaan slapen. 12 keer klaarkomen achter elkaar zou wel erg veel van het goede zijn.
Zo zocht zij toen het bedtijd werd de spullen bij elkaar, genoot van het spelen met zichzelf en raakte zij best uitgeput nadat zij 4 keer het hoogtepunt had doorleeft. Zo ging zij lekker slapen en vroeg zich af wat de komende week allemaal zou gaan brengen.

 


zaterdag 26 januari 2013

Al wakker?

 Woensdag

6:55    Good morning! Al wakker?

6:59    Goedemorgen, ja, jij ook zo te zien.

7:00     Al uit bed dan?

7:01     Dat nog niet. Jij wel?

7:03     Nee, maar kleine wordt nu wakker. Tijd voor pleziertje voor jou: middelste buttplug in, op je knieën rechtopzittend, linkerhand gebogen op je rug, hoofd rechtop, en met je rechterhand 2x klaarvingeren zonder pauze. Duidelijk?

7:06     Ja, dat is duidelijk, Meneer. Dank je wel.

7:11    Meldt maar als je geslaagd bent.

7:36    Het is gelukt :-)

7:37    Dat duurde best lang. Nog maar 1 keer, maar nu met links en rechts op je rug.

7:38    Oké, ga ik doen.

7:39    Ik had niet anders verwacht. En totdat je naar je werk gaat sliploos. En geen broek, maar jurk/rok mag.

7:46    Ik ben nog een keer klaargekomen. Oké, geen slipje, begrepen. De plug weer uit doen nu?

7:47    Yup,het plezier moet niet te lang duren!

7:50    :-). Oké, gedaan.
           Wel leuk om zo wakker te worden. :-)

7:53   Dat dacht ik, bij gebrek aan beter. En zo heb je weer blogjes inspiratie.

7:57   Ja, dat ook. Kan ik deze week weer wat schrijven. Wordt wel veel gelezen laatste tijd. Grappig.

8:01   En over de bandbreedte van het aantal ringen per (schaam-) lip ( je hebt er immers 4) tussen de 1 en 20, en niet 10. Beetje uitdaging moet er blijven!

8:06   Oké, maar de binnenste was niet handig zei jij, omdat dat makkelijk uit kan scheuren. Tussen 4 en 20 ...hm... Zou ik bijna zeggen , 17...:-P... Ik blijf er nerveus van worden.

8:08   En dan hebben we ook nog een clit en tepels. De metaaldetector gaat uitslaan ;-)
( Dit doelt op een gesprek dat we eerder hadden. Bedoelt wordt de metaaldetector bij een vliegveld. Ik ben nog nooit met een vliegtuig mee geweest en ook niet erg dol op dat idee. Wij hadden het over vakanties en hij zei dat hij mij toch een keer laat vliegen naar de vakantiebestemming..... en ik heb hoogtevrees.....en ben lichtelijk claustrofobisch....grrrrr...... Misschien helpt hij mij zo nog es van mijn fobieën af... ;-)
Mijn spinnenfobie was ook al aanleiding tot een gesprek geweest. In en om het huis waar wij waarschijnlijk samen in willen gaan wonen zijn kennelijk erg veel spinnen. Hij had het over de kelder en ik zij met mijn bijdehandse mond dat hij helemaal geen kelder had..... Wel een kruipruimte! was het antwoord en het idee er naakt ingestuurd te worden zorgde toch voor lichtelijke paniek aan mijn kant. Ja, ik bezorgt hem genoeg redenen dat soort dingen te bedenken en hij bezorgd mij zeker genoeg uitdaging al dan niet enkel in mijn geest....)

8:12   Jij geeft in ieder geval niet op, haha. Nouja, hebben de beveiligers ook een keer lol.

8:25   Die hebben meer lol als jij zomaar op je knietjes gaat en oraal bezig gaat. Voorlopig heb ik nog ideeën genoeg! En dat geeft voor jou voldoende uitdagingen, al dan niet enkel in je geest.

8:33   Dat vind ik ook erg fijn. Dat is 1 reden waarom ik zo van mijn dominante vriendje hou. X

8:45   Jeetje, ik hoop dat er meer redenen zijn ;-)

8:51   Haha, ja, als er 1 is, zijn er nog meer :-). Wat ga jij vandaag doen? De kleine alweer wat vrolijker?

9:12  Jaja, betweter :-). Kleine is iets vrolijker. Eens zien of ik vandaag met de slee kan gaan spelen.

9:17   Hey, dan moet je de sneeuw in, is koud hoor :-P. Veel plezier met de kleine! Ik heb geen zin om te werken....
( Hierbij is het handig om te weten dat hij het altijd erg koud heeft. En dan echt koud. Hij heeft dus ook een hekel aan de winter en de sneeuw, vandaar mijn opmerking.  )

9:18   Dat snap ik. En voor andere zaken zal ik de sneeuw ook wel eens in moeten!

9:28    Hm, oké, en dan ben jij niet de enige die het koud heeft vermoed ik zo.

Dit heeft betrekking tot eerdere fantasieën van hem over wat je met een subje en sneeuw zoal kan doen die al sinds vorig jaar in zijn hoofd vormen aan namen.  Onder andere stuurde hij mij eerder die week een mail met deze foto en tekst erbij:

Dinsdag:

Wat mist hier?   


Een mooie rode kont! Dat kunnen we tzt wel eens in een besneeuwd landschap voordoen!


9:30    Dat zal zomaar kunnen. En je weet dat ijzer kou/warmte doorgeeft, dus extra plezier gegarandeerd! ( Touche....)
Ik ga even naar buiten. Zet die nieuwe vibrator zo maar 15 min op je kut, maar niet je clit beroeren.

9:32  Mag dat ook vanavond? Ik moet bijna weg.

9:33  Half elf toch? Ach we hebben het er nog wel over. Laat nu maar dan.

Het subje had op dit moment maar al te graag gehoorzaamd. Het spelen op afstand bezorgde haar erg veel plezier en voldoening, ook al gaat niets boven het fysieke contact met haar Dominant. Zij moest naar haar werk, niets aan te doen.


Vrijdag

3:32   Als je nu onder handbereik zou zijn, sliep je niet meer!

3:41   Dat klinkt veelbelovend...:-)

3:42   In ieder geval gevulde gaten en blauwe plekken. Waarom slaap jij overigens niet?

3:43   Lukt niet echt. Jij ook niet.....

3:44   Was ist los bei Dir?

3:46   Haha, ich denke zu viel nach und ich vermisse jemanden :-(

3:49   Stop met denken. Zorg dat de grootste buttplug in je gaat, de dikste dildo erbij in je kut en zet de snoervibrator op je clit. Deze niet bewegen totdat je 3 maal bent klaargekomen. Verlies je plug of vibrator, begin dan opnieuw. Als je klaar bent verwijder alles, doe halsband met ketting om, en ga slapen nadat je status sms hebt gestuurd.

3:52   Ja, Meneer.

3:54    Dit omdat je mij gehoorzaamt, je lichaam van mij is, je een geile slet bent, je van pijn en uitdaging houdt, en omdat je zo moe wordt. Have fun.
(Dit waren allemaal erg logische redenen waar ik niets op aan te merken had,  de laatste vond ik wel erg schattig :-) )

4:24    Ik ben twee keer de dildo kwijtgeraakt nadat ik 1 keer was klaargekomen. Dan ben ik wel 3 keer klaargekomen zonder iets kwijt  te raken. Dat was best heftig en lekker. Dank je wel. Ik heb nu halsband om met ketting en ben wel best moe ja.

4:25    Welterusten dan maar. Die dildo training is dus hard nodig.

4:29    Hm, ja raak wel vaak wat kwijt.... :$... Hoop dat je ook nog beetje kan slapen. Knuffel!

4:30    W´ll see. En nu ogen dicht. Anders helpt ducktape wel.

4:33    Voor het kwijtraken of het ogen dichtdoen...:-P. Ik ga al slapen.... 0:)

4:34    Beidehandje


4:37    Sorry...Ehm, ik slaap al...X


4:39    Brutaaltje. Die tepelpiercingen komen zo wel heel snel dichterbij. Ga zo door dus.
( Touché.....alweer..... Deze opmerking liet het subje zich schamen. Ik kroop echt letterlijk een stuk onder de deken, dat gebeurde onbewust en werd verlegen en zat in een keer weer op mijn plek. Een bijzonder gevoel en erg grappig dat dit zelfs op afstand erg goed werkt, zo goed dat ik mij zelfs "verstop" als dat geen enkel nut heeft.... )  

4:46    Sorry, ik zal mij beter gedragen, Meneer. :$

4:46    En dan heb ik het niet over die lullige kleine ringetjes natuurlijk. Sweet dreams!


4:51    Ik begrijp het.   Dank je. Jij ook lekker slapen. X

Ik heb daarna inderdaad nog wat kunnen slapen tot half acht. Het gevoel van het warme leer om mijn nek, afdrukken van de ketting op mijn lichaam waar ik kennelijk in mijn slaap op ben gaan liggen en de gebruikte speeltjes op de grond lieten het subje nagenietend wakker worden. En het hield dat moment zo lang mogelijk vast onder haar warme deken op deze koude winterdag. Ze was alleen en toch weer niet. Zij mist hem verschrikkelijk, elke dag en nacht die ze niet bij hem kan zijn.


Ze moet zich nog leren gedragen, maar dat stuiteren hoort ook bij haar, vooral als ze langer een gemis heeft. Ze is erg aan het uitdagen, dat zeer zeker.  Ze is ook op zoek naar grenzen in deze relatie. En deze worden haar ook gelijk getoond. Een mooi samenspel tussen een  best brutaal subje en haar geduldige en erg lieve maar ook duidelijke en lekker sadistische Dominant.


 
 
 
 
 
 
subje-vriendin op een weegschaal op zoek naar evenwicht..... 

                      




                  



zondag 20 januari 2013

klachtencommissie

Woensdagavond kreeg ik een smsje: of ik morgenmiddag thuis was? Ja, dat was ik wel. Hij zou mij nog bellen voordat hij kwam.
Hey, dat was erg onverwacht. Ik had mij er net  een beetje bij neergelegd dat het nog even zou duren voordat hij weer langs kon komen, ook al was dat zeker niet makkelijk. En nu zouden we elkaar weer even kunnen zien tussen twee afspraken van hem door! Dat was wel een erg fijn vooruitzicht.

Donderdagochtend beng ik altijd het huishouden van vrienden van mij op orde en daarbij doe ik meestal oortjes in en zet lekkere muziek op. Zo ook die ochtend. Daarom hoorde ik mijn mobieltje ook te laat overgaan. Zo belde ik maar gelijk terug. - Sorry, net te laat geweest met opnemen.- - Ja, dat is net zo iets als je best doen voor op school. Alleen het resultaat telt....;-) - Ehhhh, ja, ik zei maar niks....:P...... Na nog even wat gekletst te hebben, wist ik nu wel ongeveer hoe laat ik hem kon verwachten en kon zo mijn tijd verder indelen. Zo ging ik maar verder met mijn klusje, erna nog even een boodschap halen en dan gauw naar huis. Ik wou mij nog wel opvrissen en netjes aankleden voordat hij zou komen. Dat lukte ook en zo stond ik in mijn gebreide jurkje de afwas te doen, toen hij binnenkwam. Ja, aanbellen hoeft niet meer. Hij heeft ondertussen een sleutel voor mijn rijk en maakt er nu ook gebruik van. Dat vond ik best bijzonder en ook leuk om mee te maken. Het was namelijk een "beladen" onderwerp deze sleutel. Leuk om te gebruiken in een D/s-relatie, omdat ik dan niet wist wanneer hij binnen zou komen en of  al zijn ,dat was eerst het idee. Zo heb ik al van de zomer een sleutelbosje laten maken. Maar er was de tijd nog niet voor, en het voelde erg dubbel en zo lag hij hier bij mij tot de kerst. Toen durfde hij hem aan te nemen en al half te gebruiken. Dus beneden  bij de ingang van de flat, belde hij niet meer aan, boven aan mijn deur nog wel. En nu belde hij helemaal niet meer aan.

Ik liet de afwas staan en ging even knuffelen. Jeetje, wat is dat fijn. Twee en een halve week kunnen inderdaad als een eeuwigheid aanvoelen. Terug in de keuken hielp hij met afdrogen, maar de andere helft van de vaat lieten we lekker staan. Om de tijd die wij met elkaar hadden nou met afwassen te verdoen vond ik niet zo nodig, wat niet wegneemt dat ik het erg lief vond dat hij mij hielp. Daar moet ik nog erg aan wennen, aan een vriendje dat er gewoon voor mij is en mij helpt, gewoon..... Zo fijn! Een verademing na al die jaren.
Wij maakten thee en hij wou graag een stuk van mijn zelfgebakken cake proeven. En zo zaten wij even later op de bank en kletsten en knuffelden. En het knijpen en pijnigen kon natuurlijk ook niet uitblijven. Voor het eerst noemde ik hem "schat" en het voelde fijn en was zeer zeker gemeend, hetgeen hij ook zo voelde. Zo gaan wij wat dat betreft ook steeds heel voorzichtig verder en het is zo mooi om mee te maken. Zo mooi, omdat het allemaal gemeend is inderdaad, omdat we echt van elkaar genieten en het zo fijn voelt bij de ander.

Wij hadden het over vakanties, hoe die er wel bij ons uit komen te zien ....???, over de inrichting van een gezamelijk huis, over bijna een jaar geleden toen wij elkaar leerden kennen. En ja, hij kneep mij geregeld of gaf mij klappen op mijn kont. Gewoon omdat het kan. Omdat het bij ons hoort. Omdat we het fijn vinden om te geven en te ontvangen. (Omdat ik toch wat eigenwijs en bij de hand zal blijven hihi...)

Alleen is het subje nog steeds niet altijd even gehoorzaam. Ik verzette mij toen hij mij kneep, de binnenkant van mijn benen blijft een best gemene plek ervoor en raakte hem per ongeluk met mijn elleboog. - Sorry, sorry, dat wou ik niet!- Hielp ook niet echt meer. Hij kneep mij en gaf mij billenkoek. - Moet ik nou weer boos worden?- -Nee....- zei het meisje kleinluid. Zij wou niet dat haar Dominant boos moest worden, zij begreep het zo al erg goed. - Ik wil niet elke keer boos worden. Ik vind een gehoorzaam subje veel leuker en ik geef jou liever op je donder omdat het fijn is en niet voor straf. -zei hij heel rustig en lief. Ja, dat wou zij ook zijn. Gehoorzaam, en zich over kunnen geven. Dat lukte best aardig die middag, ook toen hij niet zachtzinnig met haar borsten was, of op haar billen bleef trommelen.
Want ja, ik zat of beter lag wel tegenover een "klachtencommissie" die klachten wel gelijk afhandeld. Klachten over een opmerking van hem: geen probleem. Klachten over de behandeling van het lichaam: komt U maar. Nou ja, ik kan niet zeggen dat ik niet gelijk en vakkundig geholpen werd. Mijn billen gingen ervan gloeien en de binnenkant van mijn benen is nog steeds gevoelig en heeft erg mooie blauwe vingerafdrukken. En we hadden  een hoop lol daar op het zitkussen op de grond voor de verwarming. Knuffeln, praten, stoeien. Van elkaar genieten zolang het kon deze middag.
 
Ook verdiepten wij ons voorzichtig verder in een gezamelijk huishouden en de inrichting ervan. Met de naaimachine moet ik leren omgaan, een spankingmachine heeft hij ook al bedacht, want ja,  waarom inspannen als het ook anders kan en ook over gewone kasten gingen wij nadenken, de plek van een tafel, planten, vloerkleedjes, hoe geluidsdicht een kamer is......Samenwonen, een beetje anders.... Achja, dat duurt nog even, helaas.

Ook de ringen kwamen weer ter sprake. Het nadeel is dat het best lang zal duren voordat het weer genezen is en dus vrijen er ook niet in zal zitten. Wij gingen over het aantal praten. De vraag kwam erg onverwacht en ik heb ook geen idee, wat mooi en ook nog praktisch en leefbaar zou zijn.







zondag 13 januari 2013

twee koningskinderen

 
 
 
 
 Es waren zwei Königskinder,
die hatten einander so lieb,
sie konnten beisammen nicht kommen,
das Wasser war viel zu tief.
 
 
 Dat oude gedichtje heeft mijn oma voor mij vroeger vaak opgezegd en ik heb het uiteindelijk later ook zelf op school gehad. En het komt  in de laatste dagen steeds vaker in mij op, want het lijkt zo toepasselijk op onze situatie op dit moment. Uiteraard hoop ik toch op een betere afloop van ons eigen verhaal. Meer iets in de trant van : En ze leefden nog lang en gelukkig. Want toegegeven vond ik als klein meisje de sprookjes toch mooier dan alle oude gedichten. In de sprookjes kwam tenminste alles weer goed na een hoop ellende, wat in de gedichten vaak niet zo was. Mijn oma kon ze allemaal uit haar hoofd want ze was blind en had een veel beter geheugen daardoor dan wij ziende mensen doordat zij ze niet zomaar weer na kon lezen. En het zijn herinneringen die ik altijd zal blijven koesteren. Van haar heb ik al vroeg geleerd wat het meest geciteerde uit De Kleine Prins is geworden: Alleen met het hart kun je goed zien, het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar. Zij heeft mij nooit  echt gezien, maar kende mij beter dan wie ook en hield onvoorwaardelijk van mij. Haar verlies op mijn veertiende heb ik nooit echt kunnen verwerken.... 
 Zij was er ook stellig van overtuigd dat er voor mij de ware, de sprookjesprins dus in mijn beleving toen nog, ergens rondliep. Sindsdien ben ik erna op zoek geweest. Op mijn vijfde dacht ik hem gevonden te hebben in mijn zandbakvriendje. Wij speelden al samen sinds we konden lopen en leken ook uiterlijk op een tweeling. Wij haalden veel kattenkwaad uit, gingen samen vissen,voetballen,  de beste tunnels graven voor onze auto´s in de zandbak, op bomen klimmen, heel hoog schommelen en fietsen en kikkers vangen ( ja, ik ben echt een meisje hoor..;-))en elkaar telkens weer uit de puree helpen en maakten al trouwplannen. Daarom gaven we elkaar ook al kusjes, die ik niet zo fijn vond want hij kwijlde altijd zo. Ik heb er nog een trauma van... Het is dan ook niets geworden. Ook niet met mijn jeugdliefdes of twee volwassen- relaties. Het was het allemaal niet.
Maar toen kwam er iemand in mijn leven die mij echt letterlijk " sprachlos" maakte vanaf het eerste begin aan. En die mij dingen laat voelen die ik nooit eerder voor iemand zo gevoeld heb. Onbeschrijfelijk, onverklaarbaar, on-uitwisselbaar...
 
Mijn kalender lijkt nu net als het gedichtje, toepasselijker dan ooit:



 
 
Kortom, wij hebben elkaar al twee weken niet meer gezien en dat blijft voorlopig ook nog lastig. Dus zit ik hier en hij anderhalf uur verderop en bellen en mailen we en missen we elkaar verschrikkelijk. Begint echt op een soap te lijken zo. Wij proberen ieder onze levens weer op de rit te krijgen zodat we uiteindelijk echt samen verder kunnen. En dat heeft veel meer nodig dan we gevreesd hadden. Maar we gaan ervoor en als dat niet een stevig fundament voor een relatie wordt zo, weet ik het ook niet meer.
 
 
Het subje is ook wat onrustig. Ze wil graag verder, een soort van volwassen worden, na bijna een jaar training, zelfbewuster worden in haar rol.
Het subje was erg blij met een opdracht gisteren waarin zij een foto mocht maken van zichzelf voor haar Dominant. En verder probeert zij te bevatten wat de ontwikkelingen allemaal in gaan houden voor haar.( Onder andere dus ringen door haar schaamlippen..slik....belooft is belooft.... en zij zal ze met trots dragen dat weet ik zeker.) Zij wordt nu ook al voorzichtig blij. Blij bij alle vooruitzichten en mogelijkheden.
 
Blij dat zij eindelijk mag worden wie zij is, helemaal tot mijn recht mag komen in een relatie...helemaal..... 

dinsdag 1 januari 2013

onvergetelijke kerst , 2013 , samen

23 december 23.45 uur ging mijn mobieltje. En ik was net erin geslaagd om ondanks de onrust diep in mij in slaap te vallen.... - Ik weet het zeker.- werd mij medegedeeld en dat zorgde ervoor dat ik vrij snel klaarwakker was. ( En ik had hem net nog zo een mooi slaapliedje gemaild...;-): http://www.youtube.com/watch?v=p_cdXNWD1VY). Maar ik was maar al te blij dat hij nog niet in slaap gevallen was ook al drong de hele betekenis van dit zinnetje maar langzaam tot mij door. Zei hij dat nou echt? Zei hij nou echt dat wij nu bij elkaar horen, helemaal, voor de rest van ons leven....? !!! Echt?!!!!!!!  Ja, echt.
En zo had ik na een poosje officieel vrijgezel geweest te zijn, weer een vriendje en een relatie. En slapen kon ik zo ook niet meer....

De komende avond zou hij bij mij komen. Dat was dan wel een erg mooi kerstcadeau.(Ik vroeg nog of ik het dan ook uit mocht pakken..;-) )Overdag was ik met mijn dochter naar het kerstcircus geweest en we beseften dat dit de eerste kerstavond was met ons tweeën. Dat bleef ook nog zo voorlopig, want mijn Dominant en vriendje kwam door omstandigheden pas later op de avond. Zo pakten wij onze kerstcadeautjes uit en gingen een vage film kijken waardoor we aardig de slappe lach kregen. Ik ging ook maar es wat beddengoed bij elkaar rapen, want hij zou ook blijven slapen. En zo ging uiteindelijk de bel.
Na een vrij serieus gesprek met mijn dochter, want ja, ook voor haar heeft ons besluit natuurlijk ingrijpende gevolgen voor haar verdere leven en ook zij zal de vraag of zij dat ziet zitten met een ja moeten kunnen beantwoorden.( En dat kon zij. Zij was zelfs meer dan blij en dat gaf wel een erg goed gevoel. ), gingen wij ons settelen voor de nacht, de kerstnacht...de eerste nacht samen in 1 bed....

En, nee we hebben niet zo veel geslapen in die nacht...;-) Dat kwam ook omdat het wat lastig is om met zijn tweetjes onder 1 eenpersoonsdeken te slapen. Maar natuurlijk vooral omdat wij voor het eerst zo lang van elkaar konden genieten. En ik wist al dat ik deze nacht niet meer zou dragen dan mijn halsbandje. En gauw zat ik ook vast aan het bed met de ketting. Wij vreeën met elkaar. Hij pijnigde mij, wel zachtjes want we waren niet alleen in huis. Wij kropen tegen elkaar aan. Wij waren erg gelukkig in deze kerstnacht.

De komende dag had hij iets nogal heftigst voor mij bedacht. Als hij dan al vaart maakt, dan goed, zullen we maar zeggen. En zo zat ik op eerste kerstdag al bij mijn nieuwe schoonfamilie op de bank. Dat was best veel om ineens allemaal te verwerken, maar ook noodzakelijk en goed voor ons allemaal. En deze kennismaking was dan niet alleen even op de koffie, dat vooral uit logistieke redenen. Nee, als we het doen ,dan gelijk goed. Het werd de hele dag.(  Nu wist ik tenminste heel zeker dat hij sadistisch is.....;-)... )

Vrijdagavond was ik alleen thuis en  zou hij dan weer langs kunnen komen en konden wij voor het eerst samen avondeten en onze tweede gezamenlijke nacht met elkaar door kunnen brengen. Wij arriveerden ook bijna gelijktijdig bij mij thuis en besloten om chinees te gaan halen, want ik had zo laat geen zin meer om te koken. Zo sta je dan even later met je Dominant  bij mijn buurvrouw in haar restaurantje. Ik mocht kiezen wat we gingen eten. Betalen mocht ik dan weer niet en zo vocht ik een tijdje met mijzelf voordat ik durfde te zeggen wat ik wil eten. Wij kwamen er samen in ieder geval uit en besloten lief samen te delen. Tijdens het wachten op ons eten kletsen wij wat met de buurvrouw en ja, kneep hij mij regelmatig best hard in mijn billen....- Wen er maar aan...-  Zei hij zachtjes tegen mij .

Het was een erg knusse en gezellige eerste maaltijd samen. Het voelde alsof  dit altijd al zo was, alsof wij al lang samen waren. Het is zo mooi om te zien dat zoiets gewoons als een avondeten, zo bijzonder kan zijn voor twee mensen. Gewoon samen eten. Bij elkaar op de bank kunnen zitten en samen in één bed mogen slapen. Voor ons een geschenk.

Nu was ik al een aantal dagen niet helemaal lekker en hij was erg moe van alle stress de afgelopen tijd en  kon bij mij eindelijk rust vinden en ontspannen. Zo gingen wij erg burgerlijk op de bank hangen en hij viel al gauw lekker in slaap terwijl ik nog een telefoontje van een vriendin kreeg. Erna maakten wij samen het bed op en ik mocht zelfs een nachthemd aan doen vandaag :).

Toen ik er zo in mijn ondergoed stond kreeg ik dan toch nog een paar klappen. Want: -Hoe kun je er nou vanaf blijven..?- Het bleef niet bij een paar klappen. Met zijn handen , drumsticks die hij van Sinterklaas had gehad en ook een zweep nam hij mij nog even onderhanden. Alleen kon ik in deze  grieperige toestand echt niet veel hebben en zo was dat gauw einde oefening.
Het vrijen hielden wij des te langer vol. En geslapen hebben wij heel erg goed erna. Deze keer onder een tweepersoonsdekbed dat ik intussen gekocht had.

De volgende ochtend begon zo als wij de avond ervoor geëindigd waren. Alleen begon ik nu aardig te rellen zonder dat ik dat doorhad. Grenzen zoeken, kijken hoever ik kan gaan, een balans vinden tussen subje en vriendin zijn voor mijn dominante vriendje. En dat zal nog een interessante ontdekkingsreis worden. Dat rellen accepteerde hij dan op een gegeven moment ook niet meer. Ziekjes of niet. Hij zette mij weer op mijn plek en dat was maar goed ook, ook al kostte dat een paar tranen. De verhoudingen waren  weer duidelijk, ik zat weer in mijn rol , voor die ik zelf gekozen had.
 
Een rol en  relatie die ook gevaren in zich bergt. Hij wil mij juist leren om voor mij zelf op te gaan komen, te zeggen wat ik wil. Dat lijkt paradox maar dat is het niet. Dat moet ik echt weer leren om zo een veilige en gelijkwaardige relatie met hem te kunnen onderhouden. Net zoals hij moet leren mijn grenzen te zien en er niet (altijd )over heen te willen gaan. Wij zijn ons erg bewust van de gevaren. Wij weten ook totaal niet wat er in ons zit. En dat kan best eng zijn. Zo gaan wij er samen voor waken. Samen.

Wij gingen douchen, waarbij hij mij dan liet zien dat jongens wel met een mooi boogje kunnen plassen en dat zelfs over hun subje heen. Het was wel lief bedoelt deze keer.
Een beetje bibberend, want de griep ging steeds meer opspelen liep ik terug naar de slaapkamer om mijn kleren te pakken. Dat was niet zo naar zijn zin, want ja, toegegeven het lopen leek nergens op. Grrrrr. Nog een keer terug dan.....brrrr.... Maar dan mocht ik zelfs gewoon mijn joggingbroek aan zodat ik de rest van de dag op de bank kon hangen. Lief..... Wij maakten nog samen ontbijt, waarbij ik nu echt moeite had om op mijn benen te blijven staan. Daarna stopte hij mij in en nam hij afscheid van mij. Onze bijna laatste ontmoeting in dit erg bewogen jaar.

Verder verliep ons contact via mail en telefoon, waarin wij ook af en toe al toekomstplannen makten voor de inrichting van ons gezamenlijke huis en vrijetijdsbesteding cq knutselideeen. En nee, die zijn niet zo burgerlijk..;)

Op oudjaarsdag reed hij nog even 1,5 uur voor mij om om mij nog een uurtje te kunnen zien voordat dit jaar dan echt eindigde. En een nieuwe begon.

Een nieuw jaar. Hopelijk met vele mooie dingen voor ons. Wij hebben elkaar niet maar 1 keer belooft dat wij er samen voor gaan zorgen dat  deze relatie inderdaad voor het leven blijft. Dat wij elkaar zullen steunen en helpen. Samen ontdekken, samen invulling geven in zoiets bijzonders. Dat wij het zo bijzonder en mooi willen houden. Dat wij in het nieuwe jaar eindelijk na alle moeilijkheden en ellende een thuis voor ons samen kunnen gaan scheppen voor ons en onze kinderen.

Samen......