Na de vorige opdracht belde hij mij op. Ik had hem erna een mailtje gestuurd hoe het gegaan was en dat ik hem vooral op het laatst bij het er afhalen van de klemmen wel erg gemist heb. De pijn bij het afhalen van de klemmetjes had een paar tranen gekost en ik voelde me nogal alleen en miste zijn nabijheid en troost op dat moment. Daarop zou hij later die week nog terugkomen.
Nu zei hij, dat ik de opdracht goed gedaan heb en dat ik best trots op mijzelf kon zijn en dat ik in die 15 weken al heel erg gegroeid ben als subje. Hetgeen mij weer wat verlegen maakte en ik het toen ook nog niet zo kon geloven. Alleen zal ik de volgende keer beter op de titel van mijn blogje letten. Ja, een opdracht is nooit k... Ook al bedoelde ik dat niet, dat had ik meer op het gevoel van de klemmen betrokken, is dat niet erg gepast. Sorry daarvoor.
Ik kreeg ook nog uitleg over het woord punctueel, hetgeen in het Nederlands kennelijk twee betekenissen heeft. Ik vroeg me al die tijd al af, waarmee ik nou weer te laat was namelijk, maar het is dus ook een synoniem voor nauwkeurig. Hey, weet ik dat ook weer. Het gesprek werd besloten met:
- Als je vanavond gaat mokken mag je je 3 keer klaarvingeren.- - ?????, waarover moet ik gaan mokken dan? - Af en toe moet ik mijn hersentjes wel erg pijnigen om hem te kunnen volgen....wat bedoeld hij daar nou weer mee. - Zo moeilijk is dat toch niet te begrijpen. En de avond begint om 18.00 uur en eindigt om 24.00 uur.- Toen ik het nog steeds niet zo kon volgen, kreeg ik ook nog es de optie van: wel mokken 3 keer klaarvingeren- niet mokken 10 keer klaarvingeren. - Misschien vrolijkt jou dat wat op.- Dat was heel lief van hem , want ik zit er de laatste tijd echt aardig doorheen. Zo koos ik voor het eerste, want 10 keer was dan toch te vrolijk... En het deed mij inderdaad goed.
12 goede feeën kwamen bij de geboorte van Doornroosje , 12 maanden telt een jaar, 12 cijfers vind je op de klok en 12 klemmen op mijn schaamlippen en dat niet maar 1 keer.... deze week. Oefening baart kunst zeggen ze dan...hm...
Het was zo rond half één en ik was best een beetje op van mijn werk, alle energieverslindende toestanden de afgelopen dagen en de half slapeloze nachten de laatste tijd en bezig de was in de machine te stoppen, heel charmant in mijn joggingbroek, hemdje en op blote voeten. Ik twijfelde of ik zou gaan proberen om een beetje te slapen , toen de bel ging en het was niet de postbode.....
Nee, dit bezoek was ook veel leuker en ik was dan ook erg blij om geknuffeld te worden, ondanks mijn " charmante" outfit,....schaam..... en ook even later mijn billen weer te mogen voelen.
Ik kon alleen weer es geen rust vinden, hetgeen dus nog steeds wat oefening nodig had en nadat ik de bank uiteindelijk van alle kanten mocht bekijken en mijn billen al wat opgewarmd waren, kroop ik de trap op naar zolder. Daar zat ik bij hem naast de bank op de grond en begon het spel eerst heel teder en rustig, heel zacht en .... -Of, wil je wat meer actie?- Ehhh, wacht es even, ik was lekker aan het genieten...ehhhh.... -Ik denk het wel.- Oké, oké, meer actie is ook niet verkeerd. Wat wordt het vandaag?
-Binnen 30 seconden sta je uitgekleed voor mij- Ja, dat kan, ik was wel snel uitgekleed, dat wel. - De kleren netjes opvouwen, zoals je het geleerd hebt!- Hey, dat was niet de afspraak....nu haal ik het niet in 30 seconden....chips....
Hij begon met mijn tepels te spelen, wat mij nogal opgewonden maakte, hetgeen ik alleen weer es niet kon verwoorden en mij ook weer niet stil liet blijven staan, zoals gevraagd.
Toen kwam de vraag waar ik de condooms gelaten had. Ja, beneden in het doosje bij de vibrators in de slaapkamer. - Geen handige plek.- Ik kreeg opdracht om de condooms en ook de klemmen te gaan halen. Het eerste vond ik veelbelovend , het tweede verontrustend. ik zei alleen: -Oké- en wou naar beneden lopen, toen hij mij aan mijn arm terugtrok. ´Mag ik nu de condooms gaan halen, Meneer?` was een betere tekst geweest. Daar was ik het wel met hem eens, maar het is ook best verwarrend inderdaad nog voor mij. Ik krijg een opdracht en moet dan toch nog toestemming vragen om deze uit te mogen voeren. Het kleine meisje begon weer te mokken en kon dat nog niet zo over haar lippen krijgen. Ze pakte wel de condooms en heel dapper ook de klemmen en ging terug naar zolder. En nu..... Hij bedacht een betere opbergplek voor de condooms, zodat deze wat meer binnen handbereik lagen en had verder een erg sadistisch plannetje bedacht....
Omdat ik het zo fijn vond als hij er was, terwijl ik pijn heb, mocht ik nog een keer 12 klemmen op mijn schaamlippen doen. Ik geloof dat ik niet zo blij keek.. - Nou, ik ben er nu toch, dus....- (Tssss, ik zal nog es wat schrijven.....) Vlug was ik zeker niet in beweging gekomen om deze opdracht uit te gaan voeren. Met wat aanmoedigingen, legde ik de 12 klemmetjes op de grond klaar. - Wil je zitten, staan, liggen? Moet ik even weg gaan?- - Niet ook nog weg gaan alsjeblieft....ik ging op mijn hurken zitten en toen ging hij toch nog weg om een spiegeltje te halen zodat ik de klemmen deze keer wel symmetrisch op mijn schaamlippen kon zetten en ook zelf kon bekijken hoe slecht ik mij geschoren had....schaam... . - Eerst de ene kant en dan de andere- had hij nog gezegd en ik dus weer niet goed geluisterd. Dus de 4 klemmen die er ondertussen al opzaten er weer af en overnieuw. Grrrrr....
Nog een keertje dan en hij vond het prachtig om zijn subje zo bezig te kunnen houden terwijl hijzelf op de bank lag te kijken... En ik keek in het spiegeltje en concentreerde mij enigszins op de symmetrie van dit pijnlijke ondervangen, hetgeen mij aardig afleidde van de ongemakken moet ik zeggen. Uiteindelijk slaagde ik erin om alle klemmen te plaatsen en ook al was het niet helemaal netjes mocht ik ze toch laten zitten. Zo knielde ik uiteindelijk naast hem bij de bank. Ik mocht hem pijpen en zijn vingers speelden met mijn gevoelige en pijnlijke vrouwelijkheid. - Waar zijn de condooms? Oh, die had ik opgeborgen, wat onhandig. Wil jij ze even voor mij halen meisje?- Het plezier in zijn ogen en en de grijns op zijn gezicht lieten mij ook meer plezier in het geheel krijgen. - Dat wil ik graag voor jou doen, Meneer.- zei ik , hetgeen hij mooi gedienstig vond van zijn meisje en was ik ondertussen al druk bezig om een goede manier van voortbewegen te verzinnen zodat ik het minst last van de klemmen zou hebben. Dat lukte mij best aardig .
Eerst mochten de klemmen er weer af en aardigerwijs hielp hij mij erbij en erna kon ik mij helemaal overgeven aan een uiterst bevredigende vrijpartij, waarin ik nogal opgevouwen van hem kon genieten en hetgeen spierpijn garandeerde voor de komende dagen.
Qua pijpen en niet gelijk gaan kokhalzen ben ik dankzij wat training ook al iets vooruitgegaan. Nu was het tijd voor weer een stap verder. Dat ik ooit zijn zaad zou gaan proeven had hij mij al voorspeld. Dat dit "ooit" niet zo ver in de toekomst zou liggen was mij ook duidelijk. En nu was dus het ooit gekomen.
Het ging gewoon vanzelf. Dat dit het moment zou worden was mij ook zonder grote aankondiging duidelijk. En ik voelde ook geen weerstand, meer nieuwsgierigheid en trots. Voorzichtig proefde ik het zoute en warme ervan en slikte het eerste beetje door. Hij was ook zo lief en zorgzaam om het goed te doseren zodat ik niet alles tegelijk in mijn mond op hoefde te vangen. En het gevoel zijn zaad te mogen slikken, beviel mij wel.( Ook al verleidde het mij later tot de vraag: -Heb je misschien ook nog een ander smaakje....-) Dat had ik mij een aantal weken geleden nog niet voor kunnen stellen. Ik vond het iets erg bijzonders , iets erg innigs, iets dat je zeker niet zomaar met iemand doet. Iets dat wij allebei ook nog niet meegemaakt hebben. Weer een grens, weer een stuk gegroeid als subje, weer iets om trots op te kunnen zijn en van te kunnen genieten.
Ach, de klemmen liggen er nog steeds..... En ja hoor. Ik mocht ze nog een keer op mijn schaamlippen zetten, alle 12.... Deze keer legde ik mij sneller erbij neer. Ik probeerde ze zo netjes mogelijk erop te zetten en dan... - Ga es rechtop staan!- Nou, liever niet. Maar een discussie erover is zinloos hetgeen ik eigenlijk al lang geleerd zou moeten hebben. Er kwamen nog 6 klemmen bij op mijn borsten en nadat hij mij nog een tijdje ging martelen, door op mijn billen te slaan, zodat de klemmen ook goed gingen bewegen en nog andere effectieve methodes bedacht om ze mij goed te laten voelen, eindigden wij bij een erg "leuk" spelletjes bij het afhalen van de klemmen.
Ik zat weer op mijn hurken en hij zei welk klemmetje ik eerst eraf mocht halen, dus nummer 3 en dan nummer 6 enz. En elke klem moest ik hem netjes aangeven zodat hij mij deze op mijn vingers kon plaatsen. Dat maakte het klemmen van mij schaamlippen halen steeds moeilijker en ik raakte ook af en toe in de waar welke nou ook alweer nummer 5 was bijvoorbeeld. Gelukkig hielp hij mij wel en toen mijn vingers zo langzamerhand erg ongevoelig werden door al die klemmen, was het spelletje over en ik denk dat we allebei wel gewonnen hebben. Hij doordat ik hem gehoorzaamd heb, ook al is dit een best heftige opdracht, en voor mij geld eigenlijk hetzelfde. Hij geniet vanuit zijn sadistisch standpunt en ik vanuit het masochistje in mij. Een win-win-situatie dus. En bevredigend voor allebei. Voor de een omdat hij zijn subje zover kan brengen, voor de ander omdat zij zich eraan over kan geven en door te gehoorzamen ook al valt dat niet mee.
En zo gaat de training van het subje gestaag verder en in tegenstelling tot begin van de week, waar ik nog niet zo erg trots kon zijn op mijzelf en ook niet echt het gevoel had überhaupt al enigszins gegroeid te zijn in de afgelopen weken, ben ik aan het eind van deze week wel tevreden met mijn vooruitgang en zie en voel ik deze nu ook. Ook al zal ik het geduld van mijn Dominant nog vaker onbedoeld op de proef gaan stellen, zodat de vraag: - Wat moet ik toch met jou??- zeker niet onterecht is en blijft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten