Vrijdag de 13de

Een spel, weer anders en heftig. Een spel waar hij een grens van mij bereikte. Een spel op vrijdag de 13de:

Het was een rommelige en iets wat onrustige ochtend, door het steeds maar veranderende rooster van mijn dochterlief. Die had ineens weer het eerste uur uitval. Zo ging ik eerst maar even douchen en toen zij de deur uit was legde ik de spullen in de slaapkamer klaar.

ik wist weer es niet wanneer hij precies zou komen en zo ging ik maar op de bank zitten en een kaart voor mijn vriendin schrijven, want aanwijzingen heb ik deze keer niet gekregen. De kaart wou  ik al veel langer schrijven  en nu ik toch nog moest wachten.... Ver kwam ik niet met de kaart want daar ging de bel al . ik deed open en wist niet wat ik vandaag moest verwachten, wat we gingen doen, hoe ik zou reageren, wat ik zou meemaken en voelen. Toch was ik niet nerveus of gespannen. Nog niet....

 Hij zette mij naar een korte begroeting en nadat hij tussen mijn benen gevoeld had, waar het heel erg nat was, op mijn knietjes neer, kort maar krachtig, liep dan verder naar de woonkamer en droeg mij op om koffie te maken en voor mij iets te drinken in te schenken en dan naar boven te komen. Bij de koffiezetapparaat voelde ik even zijn nogal koude handen onder mijn jurkje. Even later volgde ik hem naar boven.

Bij de inspectie van mijn schaamstreek was kennelijk niet zoveel haar meer te vinden en de opmerking : -Keurig- , maakte mij  wel blij. Had ik het eindelijk toch goed gedaan....
Iets anders had ik dan weer niet goed gedaan. In mijn vorige blogje had ik  een fout gemaakt, die ik over het hoofd had gezien: het had 85 minuten moeten zijn op het krukje uiteraard en niet seconden. Daarom vond ik mij even later met best veel klemmen op mijn schaamlippen terug op het bed. En dat zou nog pijnlijker worden dan ik op dit moment had kunnen bedenken....

Zolang je niet aan die klemmen zit, is er eigenlijk weinig aan de hand, het is alleen wat ongemakkelijk. Maar zodra je er aankomt of zelf tikjes op gaat geven, wordt het een heel ander verhaal. Dit doet echt ontzettend veel pijn en ja, dan kan ik zeker geluid maken en ik ging zelfs schoppen. Ik kon mij niet meer overgeven, het was echt de grens over. Ineens ga je dan heel snel ademhalen en gaat er van alles door je hoofd. Je wil gewoon dat het stopt, ook al zou je het graag willen verdragen. Het ging gewoon niet. ik ging bijna huilen en hij haalde de klemmen eraf ging op mij zitten, hield mijn armen boven mijn hoofd en keek mij in de ogen. - Ben je bang?- ik was iets wat overdonderd door deze hevige prikkels. ik wist niet of ik bang was. - Nee- zei ik dan maar. - Je gevoel zegt dat je bang bent, maar je verstand dat het wel goed komt. Is het niet?-  - Eh, ja, dat klopt- - Dan moet je niet zeggen dat je niet bang bent.- Dat is waar. ik was inderdaad wel bang, bang voor de pijn. - Soms moet het ook echt pijn doen. Het is hier geen theekransje.- Op dit moment had ik toch even veel zin in een theekransje....zucht..
.- Geef je over!-

Hij stopte even zijn vingers in mijn gevoelige kut en ik kon weer even ontspannen. Maar dat was maar even. ik kreeg oordoppen in en een blinddoek om en hij zette weer de klemmen op mijn schaamlippen. Ik deed mijn best om niet gelijk in paniek te raken en wachtte af wat er verder ging gebeuren. - Als het niet meer gaat, hoor ik het wel.- Okay, was dat het
dus..... Hij begon weer aan de klemmen te zitten en ik wist niet meer waar ik het zoeken moest. ik kon uiteraard niet stil liggen, het deed zo een pijn. Ik wou me overgeven, ik begon weer bijna te huilen. - Kun je echt niet stilliggen?!- ik draaide en wist niet wat ik moest doen. Hij zette mij vast en ging verder met de marteling. Maar niet lang. ik kon niet echt helder meer denken. Hij haalde de klemmen eraf en ik voelde hem later in mij en dat was fijn en lekker en nu kon ik mij wel weer overgeven. Ik was nog wel aardig beduusd door deze ervaring. Ja, hij kan mij echt pijn doen, ja, dat is heftig en helemaal nieuw voor mij. En nee, ik weet niet echt wat ik er zo van moet vinden. Hij doet met mij wat hij, wanneer hij het wil en ik volg er maar al te graag in. Zo laat hij mij ook pijn voelen die ik echt niet fijn vind. Tja, hij is nu eenmaal sadistisch.....en ik zijn speeltje. Een speeltje dat eindelijk een grens bereikt heeft qua pijn. Hey, die heb ik dus toch....

Erna schoot mij te binnen dat ik gisterenavond iets vergeten was te melden. - Dat zijn minpunten...- En hij begon weer klemmen op mijn schaamlippen te zetten. Oh, nee!!!!! Nu zei ik dan ook, dat het echt niet goed meer ging en hij haalde ze er ook gelijk weer vanaf.

En toen, ja toen hebben we heerlijke seks gehad. En ja, deze keer mocht ik hem best lang in mij voelen in al mijn gaatjes. Het was ontzettend lekker en door de klemmen was ik ook erg gevoelig geworden. "Tussendoor " zette hij mij nog even vast in een best strakke bondage en ik liet het allemaal al te graag gebeuren. Alleen bij een paar klappen met een latje kon ik ook niet stil blijven liggen en draaide ik weg. Toch ging telkens weer terug in mijn positie maar het stil blijven zitten lukte niet echt.Vooral ook omdat ik mij ondertussen klaar moest maken met een vibrator....grrrr... Op het laatst sloeg hij mij met een strokenzweep en daarbij deed ik dan erg mijn best om stil te blijven staan. Dat lukte bijna. En toen was het klaar.....

ik ging lekker bij hem liggen en we hebben nog ongeveer een uur liggen praten, over onze gevoelens, gedachtes, .....
Zijn warmte doet mij erg goed, zowel letterlijk als figuurlijk en daar op dat moment op het bed bij hem voelde ik mij intens gelukkig, mijn Ik net zo als mijn subje....