Vrijdag de 13de

Een spel, weer anders en heftig. Een spel waar hij een grens van mij bereikte. Een spel op vrijdag de 13de:

Het was een rommelige en iets wat onrustige ochtend, door het steeds maar veranderende rooster van mijn dochterlief. Die had ineens weer het eerste uur uitval. Zo ging ik eerst maar even douchen en toen zij de deur uit was legde ik de spullen in de slaapkamer klaar.

ik wist weer es niet wanneer hij precies zou komen en zo ging ik maar op de bank zitten en een kaart voor mijn vriendin schrijven, want aanwijzingen heb ik deze keer niet gekregen. De kaart wou  ik al veel langer schrijven  en nu ik toch nog moest wachten.... Ver kwam ik niet met de kaart want daar ging de bel al . ik deed open en wist niet wat ik vandaag moest verwachten, wat we gingen doen, hoe ik zou reageren, wat ik zou meemaken en voelen. Toch was ik niet nerveus of gespannen. Nog niet....

 Hij zette mij naar een korte begroeting en nadat hij tussen mijn benen gevoeld had, waar het heel erg nat was, op mijn knietjes neer, kort maar krachtig, liep dan verder naar de woonkamer en droeg mij op om koffie te maken en voor mij iets te drinken in te schenken en dan naar boven te komen. Bij de koffiezetapparaat voelde ik even zijn nogal koude handen onder mijn jurkje. Even later volgde ik hem naar boven.

Bij de inspectie van mijn schaamstreek was kennelijk niet zoveel haar meer te vinden en de opmerking : -Keurig- , maakte mij  wel blij. Had ik het eindelijk toch goed gedaan....
Iets anders had ik dan weer niet goed gedaan. In mijn vorige blogje had ik  een fout gemaakt, die ik over het hoofd had gezien: het had 85 minuten moeten zijn op het krukje uiteraard en niet seconden. Daarom vond ik mij even later met best veel klemmen op mijn schaamlippen terug op het bed. En dat zou nog pijnlijker worden dan ik op dit moment had kunnen bedenken....

Zolang je niet aan die klemmen zit, is er eigenlijk weinig aan de hand, het is alleen wat ongemakkelijk. Maar zodra je er aankomt of zelf tikjes op gaat geven, wordt het een heel ander verhaal. Dit doet echt ontzettend veel pijn en ja, dan kan ik zeker geluid maken en ik ging zelfs schoppen. Ik kon mij niet meer overgeven, het was echt de grens over. Ineens ga je dan heel snel ademhalen en gaat er van alles door je hoofd. Je wil gewoon dat het stopt, ook al zou je het graag willen verdragen. Het ging gewoon niet. ik ging bijna huilen en hij haalde de klemmen eraf ging op mij zitten, hield mijn armen boven mijn hoofd en keek mij in de ogen. - Ben je bang?- ik was iets wat overdonderd door deze hevige prikkels. ik wist niet of ik bang was. - Nee- zei ik dan maar. - Je gevoel zegt dat je bang bent, maar je verstand dat het wel goed komt. Is het niet?-  - Eh, ja, dat klopt- - Dan moet je niet zeggen dat je niet bang bent.- Dat is waar. ik was inderdaad wel bang, bang voor de pijn. - Soms moet het ook echt pijn doen. Het is hier geen theekransje.- Op dit moment had ik toch even veel zin in een theekransje....zucht..
.- Geef je over!-

Hij stopte even zijn vingers in mijn gevoelige kut en ik kon weer even ontspannen. Maar dat was maar even. ik kreeg oordoppen in en een blinddoek om en hij zette weer de klemmen op mijn schaamlippen. Ik deed mijn best om niet gelijk in paniek te raken en wachtte af wat er verder ging gebeuren. - Als het niet meer gaat, hoor ik het wel.- Okay, was dat het
dus..... Hij begon weer aan de klemmen te zitten en ik wist niet meer waar ik het zoeken moest. ik kon uiteraard niet stil liggen, het deed zo een pijn. Ik wou me overgeven, ik begon weer bijna te huilen. - Kun je echt niet stilliggen?!- ik draaide en wist niet wat ik moest doen. Hij zette mij vast en ging verder met de marteling. Maar niet lang. ik kon niet echt helder meer denken. Hij haalde de klemmen eraf en ik voelde hem later in mij en dat was fijn en lekker en nu kon ik mij wel weer overgeven. Ik was nog wel aardig beduusd door deze ervaring. Ja, hij kan mij echt pijn doen, ja, dat is heftig en helemaal nieuw voor mij. En nee, ik weet niet echt wat ik er zo van moet vinden. Hij doet met mij wat hij, wanneer hij het wil en ik volg er maar al te graag in. Zo laat hij mij ook pijn voelen die ik echt niet fijn vind. Tja, hij is nu eenmaal sadistisch.....en ik zijn speeltje. Een speeltje dat eindelijk een grens bereikt heeft qua pijn. Hey, die heb ik dus toch....

Erna schoot mij te binnen dat ik gisterenavond iets vergeten was te melden. - Dat zijn minpunten...- En hij begon weer klemmen op mijn schaamlippen te zetten. Oh, nee!!!!! Nu zei ik dan ook, dat het echt niet goed meer ging en hij haalde ze er ook gelijk weer vanaf.

En toen, ja toen hebben we heerlijke seks gehad. En ja, deze keer mocht ik hem best lang in mij voelen in al mijn gaatjes. Het was ontzettend lekker en door de klemmen was ik ook erg gevoelig geworden. "Tussendoor " zette hij mij nog even vast in een best strakke bondage en ik liet het allemaal al te graag gebeuren. Alleen bij een paar klappen met een latje kon ik ook niet stil blijven liggen en draaide ik weg. Toch ging telkens weer terug in mijn positie maar het stil blijven zitten lukte niet echt.Vooral ook omdat ik mij ondertussen klaar moest maken met een vibrator....grrrr... Op het laatst sloeg hij mij met een strokenzweep en daarbij deed ik dan erg mijn best om stil te blijven staan. Dat lukte bijna. En toen was het klaar.....

ik ging lekker bij hem liggen en we hebben nog ongeveer een uur liggen praten, over onze gevoelens, gedachtes, .....
Zijn warmte doet mij erg goed, zowel letterlijk als figuurlijk en daar op dat moment op het bed bij hem voelde ik mij intens gelukkig, mijn Ik net zo als mijn subje....

plastuitjes en bij de handjes

Zo zou ik wel in een boogje kunnen gaan plassen, opperde een vriendin van mij.... Hm, ja dat is wel een optie. En wij waren het erover eens dat nergens staat dat dit niet mag....;-).... Maar ik denk dat ik het er maar niet op aan laat komen. ik ben de afgelopen twee weken toch al aardig bij de hand geweest.

Dat was voor mij nieuw bij hem, want tot nu toe ben ik nog niet zo ver aan het uitdagen en stuiteren geweest en dus ook nieuw voor hem. Dat komt omdat ik mij steeds meer op mijn gemak bij hem voel en dat komt weer doordat ik hem steeds beter leer kennen en dat voelt ook weer erg fijn.

Uiteraard leverd dat wel een reactie op. Actie - reactie... dat heb ik al op school geleerd. Zo ook vandaag weer. En zo mocht ik , naast dat ik de opdracht had gekregen de schoonmaak zonder bh en met maar 1 laagje stof tussen mijn borsten en de buitenwereld te doen,  85 minuten met een dildo in mijn doos het huishouden verder klaren. En omdat ik zo bij de hand was om te melden dat mijn kookwekker toch echt maar tot 60 minuten gaat, mocht ik hem op 5 keer 17 minuten zetten en elke keer smsen als de 17 minuten om waren. En de was mocht ik dan op mijn knietjes opvouwen. En ja, ik was nog steeds wat bij de hand en ja, dan kon ik gewoon de wasmand kruipend op zolder op gaan halen. En weer terug natuurlijk. En ik als dat dan moeilijk was, zou ik de was ook stuk voor stuk boven op kunnen halen... Of ik had nog optie 2 ( hey, alweer...) : 85 minuten op het krukje gaan zitten.... En ja, je kan met 17 nog meer mooie getallen maken en dan kom je ineens op meer dan 8 uur uit en... Ok ,ok ik ga die wasmand al halen.

En ja, ik maak mijn bij de handjes wel op vandaag, dat heeft hij mij toch erg aangeraden. Want morgen gaan we spelen.... op vrijdag de 13de......

Verrassende maandagochtend en 1 Monat, 2 Personen, wirklich viel Spaß

Maandagochtend zit ik nog rustig mijn ontbijt naar binnen te werken en......te smsen. De vraag - Druk?- kwam mij al verdacht voor.- Nee, niet druk.-  Toen ging mijn telefoon en even later de deurbel. Hm, nu ben ik wel druk, denk ik..;)..... Verrassing!

 Oh, ja, mijn plek is op de grond en .... ja, okay, het is misschien wel even nodig om mij weer eraan te herinneren. Hoewel ik in mijn weekbericht toch alleen maar had geschreven wat ik voel . Dat moest toch.... en als ik nou eenmaal het gevoel kreeg bij en rond de lunch tijdens ons spel een klein jongetje tegenover mij te hebben die wel erg veel schrik had en ik zo iets had van, ach laat hem maar...dan....is dat......iets respectloos.....hm....en daarop staat kennelijk de kieteldood. HELP!!!!! 

Nog steeds op de grond kreeg ik het laatste beetje van mijn ontbijt in mijn handen gedrukt en even later zat ik tussen zijn benen en liet ik mij al te graag door mijn haar kroelen , terwijl hij mijn laptop es naarder in oogenschijn nam. Tja, daar staat niets op wat hij niet al weet. Het enig bijzondere aan dat ding is misschien het Duitse toetsenbord.....verder is er niets spannends aan te zien.

Op een gegeven moment vond ik mij terug in de slaapkamer. Tja, subjes zijn nu eenmaal om mee te spelen, waar en wanneer het hun Dominant behaagd en dat werd mij die ochtend erg duidelijk. En dan kan het zomaar gebeuren dat je op een gewone maandagochtend met een vibrator tussen je benen je best doet om hem te behagen door hem te pijpen. -Je best doen, is voor op school...- Okay, maar aangezien ik met dit onderwerp altijd wel wat moeite had, vooral als je heel ver achter in mijn keel gaat zitten, werd het geen echt succes. - Dat moet wel beter.- Eh, ja, dat heb ik ook gemerkt.
Mij te laten gebruiken is dan een stuk makkelijker en erg lekker :) en fijn om elkaar zo te voelen en ja, daar lig ik wel gewoon van te genieten....chm........ ben ik daarom een sletje....? Hm, geen idee. Een masochistische vrouw ben ik wel en daarom wordt ik nu eenmaal opgewonden van pijn en vernedering. Komt dat even goed uit...:) 

De zweep heb ik tevoorschijn moeten halen, een paar tikken in mijn gezicht,..- vernederend..-, ja dat is zeker vernederend, vooral omdat hij daarbij niet eens zijn handen aan mij "vies" hoeft te maken ... en  op het eind kwam de zweep best hard op mijn billen neer zodat ik knielend op de grond met mijn tepels op de vloer en mijn  kont in de lucht, de laatste "stiekem" steeds verder liet zakken. - Omhoog!- ....zucht. Ja, nu kende ik mijn plaats zeer zeker .

En ook voelde ik die ochtend weer, dat er iemand heel veel om mij geeft en dat zijn handen net zo liefdevol en teder voor mijn kunnen zijn als dat zij mij kunnen pijnigen;  mij kunnen strelen, vasthouden . -Fijn?- Jazeker is dit fijn!

-Binnen een uur vernederd, gebruikt en geslagen...- Ja, wat je niet zo allemaal kunt doen in een uurtje op maandagochtend....

En in kleine 4 uurtjes op donderdagmiddag kun je ook een boel doen. 29 maart.... Op 29 februari had ik besloten om aan deze relatie te beginnen. Een maand pas is dat geleden en het lijkt haast alsof wij elkaar al jaren kennen.

ik kwam om 12.00 uur van mijn werk en dacht nog een uur tijd te hebben om mij te douchen wat te eten en een pakje bij de buren op te halen.... Ja, je raad het al, dat dacht ik ook alleen maar. Ik was net binnen en toen ging de deurbel en ik wist al hoe laat het was, nouja, even over twaalf dus. - Lees je je berichtjes niet?- Hm, net niet meer, nee.

En nu..?...ik was even iets uit het veld geslagen. Met twee armen om mij heen gooide ik mijn frustratie van de afgelopen en de huidige dag eruit en mijn spullen uit mijn jaszakken op tafel. Toen ik uitgemopperd was over de analfabetische postbode, zwangere muizen die mij in een keer 9 huisdiertjes rijker maken terwijl ik daar nou niet voor betaald had en ... en..... - Nog meer...?-  - Wacht even.....dan verzin ik nog wel iets....:-)-  - Ga eerst maar es het pakje ophalen dan. Dat is de deur uit en dan rechtsaf....-  
Zo liet ik mijn Heer en Heerser even alleen achter en ging dus rechtsaf op weg naar mijn pakje. Weer terug in mijn huis( met pakje), voelde ik mij alweer een stuk beter. Maar de vraag bleef:

En nu....?...was ik nog steeds vies had ik nog steeds niets gegeten en werd ik gewoon gekieteld, heel erg.... En, nee, aan mijn keel te worden gezeten vind ik nog steeds niet fijn. Naar boven dan en uitkleden. - Heb je nog iets op te biechten?- - Niet dat ik weet- -Okay- Hij legde me op mijn rug zodat ik lekker open lag en zag haartjes. - Ja maar ik heb ook nog niet gedoucht....- -Was de regel niet duidelijk?!- - Jawel....- Altijd goed geschoren...!- -Jawel maar....- mokken, en nog eens mokken.... -Jij bent dus betrapt.- ik schaamde mij. Hij had gelijk, ik kan gewoon zeggen als iets niet lukt of een opdracht niet kan of er geen tijd is geweest om een regel na te leven, anders weet hij ook niet of iets haalbaar is of niet....en dat had ik niet gedaan. Ik stond nog steeds te mokken.... zelfs nog toen hij mij naar de douche stuurde, maar toen moest ik weer terug komen. - Gedraag je nou es als een subje!-  Dat deed ik dan en ging  douchen, scheerde mijzelf en spoelde mij schoon, terwijl hij toekeek en wij met elkaar gingen kletsen. Ik was nu wel schoon en zonder veel haartjes en zo stond ik naakt in de slaapkamer. Wat ik aan ging doen...ja, een rokje en een shirtje en toen gingen we op bed liggen.

Hij legde zijn armen om mij heen en had het gevoel alsof er iets was. Ja, ik voelde mij niet echt happy de afgelopen dagen, dat klopt, alleen kon ik niet echt verwoorden waarom. Ik probeerde wat uitleg te geven, maar dat lukte niet zo best. - Waar denk jij aan?-  Hm, aan veel te veel dingen. -Ben jij ergens bang voor?- Nee, ik ben nergens echt bang voor.  Het werd een vrij intiem gesprek en ik vind het erg fijn om hier iemand tegenover mij  te hebben, met wie ik alles kan en mag delen. Aan wie ik het zelfs beloofde om te doen.
Vier weken en hier lig ik dan door zijn haar te strijken en in zijn bruine ogen te kijken, vier weken en ik hou iets bijzonders in mijn handen, vier weken en ik kan helemaal genieten van het subje, het masochistje in mij, vier weken .....

1 Monat, 2 Personen , wirklich viel Spaß..... Dat stond op een kaart die die dag in mijn brievenbus beland was en die hij mij aanreikte met de andere post. ( Nu wist ik ook waarom hij de post ging halen....) - Oh, wat schattig!- zei ik en dat was misschien niet het juiste woord, maar ik was er wel degelijk ontroerd door.  28 februari was je de weg kwijt. 29 februari heb je de weg naar de toekomst gevonden. 1 month and still counting.... dat stond op de achterkant. Ik gaf de kaart een mooi plekje in de boekenkast.

-Eten- .... Ohja, daarom waren we naar beneden gegaan, ik moest nog eten. En of het nou door de omgeving kwam of hij ergens anders de inspiratie voor de resterende uurtjes vandaan haalde, ik weet het niet. Hij kwam in ieder geval op een rollade uit. Toch liet hij mij weer kiezen. Optie 1 of optie 2. Nou, dacht ik, dat is vast weer flauw. Dat was het eigenlijk niet want nu waren er wel 2 opties, alleen draalde ik te lang, overvallen door de plotselinge keuzevrijheid. Zo koos hij dus en het werd een best interessante bondage op zolder.
Een bondage waarin ik toch echt vastzat en in een soort van foetushouding op mijn billen zittend het evenwicht probeerde te houden. Doordat ik door een touw voor mijn ogen ook niets kon zien en zachtjes heen en weer schommelde in deze houding gaf dat een heel appart effect. Soms had ik zelfs het gevoel te zweven. De bondage liet mij ook zien dat ik nog leniger ben dan ik dacht en ik heb er niet eens spierpijn aan over gehouden, hoewel hij mij ook nog es klaar liet komen terwijl ik nog vastzat. En hey, ik kan wel geluid maken.

Toen mijn armen toch iets pijn begonnen te doen, maakte hij deze los , en bijna de hele rest ook, behalve mijn voeten niet, die moest ik maar zelf los gaan maken. Hm, ja dat kan ik wel. hihi..... Ik ben best goed in mij loswurmen maar dat had hij ook al door. (  Ik kon zelfs nog mijn rokje uit doen met mijn handen en armen vast op mijn rug :). )

Hij liet mij ook nog zien dat ik wel degelijk aan mijn borsten zou kunnen hangen, maar ook al geloof ik dat dit in theorie zeker mogelijk is, heb ik ook gevoeld dat dit best erg pijnlijk is.

Toen moest ik nog even met mijzelf gaan spelen en nee, dan hoor je nog steeds niet zoveel. zucht.... 

Even op zijn schoot en hij begon mij weer te kietelen. Nu dacht ik, ga ik es kijken of hij ook wat kietelplekjes heeft en ja, kennelijk heb ik iets gevonden.... Maar hij was sneller en zo lag ik weer op mijn rug op de bank. Hij sloeg mij met de strokenzweep en dat was best pijnlijk op mijn gevoelige borsten en tussen mijn benen. Ook touw kan aardig zeer doen moet ik zeggen als je ermee slaat. En omdat ik toch mijn bij de hande dag had plaatste ik dan ook de opmerking: -Kijk,dan had je al die mooie dingen niet hoeven knutselen, een simpel touw doet het ook prima...- autsch...!

Het was tijd om op te ruimen. Wirklich viel Spaß, ja, dat hadden we zeker die middag.