Oud en nieuw

Dat is allang geweest, ik weet het. En dat heb ik ook heerlijk thuis bij mijn ouders mogen vieren, net zoals daarvoor de kerst. 2 weken thuis in mijn geboortestadje, 2 weken thuis bij mijn familie, 2 weken thuis met mijn moedertaal in mijn vaderland, 2 weken thuis.....

Helaas zijn die snel omgegaan en nu ben ik ook weer thuis, thuis in mijn eigen huis, in mijn gekozen thuisland, in mijn gekozen thuisstad, met mijn aangenomen (schoon-)moedertaal.... Ja, ook dit voelt thuis.

Alleen het subje voelt zich ontheemd, heeft zichzelf eigenlijk ontheemd. Ja, het heeft een beslissing genomen, de knoop doorgehakt. Een beslissing die ze eigenlijk al aan zag komen, een scenario dat haar al lang voor de geest hing. ze wist het al veel langer in haar hart, ze voelde het met haar ziel: de relatie met haar Meester was voorbij. Er was geen tijd meer, zij kreeg geen antwoorden, zij wachtte tevergeefs en dat was eigenlijk al haar antwoord. Dat zag ze al langer, maar ze wou het niet af moeten sluiten, ze wou zo graag verder. ze wou haar Meester weer terug, ze wou weer subje mogen zijn. ze wou het niet opgeven. Frustratie, onzekerheid.... En dan dus toch het besluit nemen.... Zo moeilijk en zo verdrietig het ook is, het maakte het subje ook weer lichter, een last viel van haar af, ze was letterlijk en figuurlijk weer vrij. Verdriet erover zal voorlopig nog wel af en toe naar boven komen. Alle spullen zal zij netjes opbergen en bewaren voor Meester, ja ook de collar, die zo bijzonder was en nog is, die ooit van haar was, die zo fijn voelde. Dat allemaal is nog steeds het eigendom van Meester, subje niet meer. subje mist Hem, maar weet dat dit de beste beslissing was.
Zover het "oud" dus.....

Als er iets oud is, is er zeker ook iets nieuw.... Ja, dat is er ook. En ja, dat is snel, erg snel. En soms heeft subje het daar nog moeilijk mee, dat zij zo snel weer gevonden werd. Maar ze voelt zich vooral ook fijn en gelukkig dat er weer licht is, met het begin van de lente. subje weet nog niet zeker, of uit dit contact een nieuwe langdurige D/s- relatie zal ontstaan, maar het voelt tot nu toe erg goed. subje wil graag weer subje zijn en geniet van het contact en de aandacht, de spanning, het nieuwe, onbekende, 
Natuurlijk is subje nog erg voorzichtig. Het wil zich niet gelijk weer overgeven aan iemand, en al helemaal niet, voordat zij diegene gezien heeft , dus ontmoet. En dat gaat voorlopig nog niet gebeuren, want hij gaat op vakantie...3 weken nog wel.... heb ik weer..pffff... Dus voorlopig verder mailen en gewoon geduld hebben.... die had subje nu al zo lang, dan kan dit er ook nog wel vanaf....

Zo strijden het verstand en gevoel en enthousiasme en zin in het subje. Het wil zo graag, het voelt, dat het kennelijk zo moest zijn, dat zij zo nu weer verder kan. Maar het blijft best spannend.... Het voelt nog zo breekbaar, ik voel mij best kwetsbaar, het is iets moois, iets nieuws, het is leuk, spannend, een beetje eng ook....

Wordt vervolgd.....