Ja, gisterenavond was het dan zover. De ontmoeting.... Nu was ik al iets wat zenuwachtig en ik had eigenlijk ook totaal geen idee wat ik nou van deze avond moest verwachen.En achteraf was dat maar beter ook. Want het werd heftiger dan ik ooit had durven denken.
Nadat ik me mijnes inziens best leuk gekleed had gingen we dus op weg naar de ontmoetingsplek. We zouden bellen als we er waren. Nu waren mijn man en ik wat vroeg en zo wachten wij nog even in de auto. Dan gaan al een heleboel gedachtes door je heen. Uiteindelijk was het tijd en ik belde hem op dat wij er waren.
Bij de ingang dan de eerste ontmoeting en die was gelijk duidelijk. Hij gaf eerst mijn man een hand en dan pas mij. ik liep dan ook maar achteraan. Leek mij verstandiger..... Dat wordt nog wat vanavond!
Ja, en dat is nog voorzichtig uitgedrukt. Erover dat hij wel echt dominant is, bestond bij mij ook totaal geen twijfel. En dat heb ik zo nog nooit gevoeld. Dat maakte mij aardig verlegen en onderdanig en op een gegeven moment wist ik mij helemal geen houding meer te geven.... ehhhh... het was niet onprettig geweest om op dat moment door de grond heen te kunnen zakken, maar die werkte helaas niet mee.
In het begin probeede ik nog enigzins mijzelf te blijven, maar dat was gauw afgelopen. Ik probeerde mij erg te concentreren, op de vragen, wat er van mij verlangd werd, ik kon het niet echt en antwoord geven al helemaal niet. Wat er overbleef was een erg verlegen meisje, dat zich erg aangetrokken voelde door haar tegenover, maar dat niet in woorden uit kon drukken.
Hij is erg direct en duidelijk ook bij deze eerste ontmoeting. En hij was zich ook ervan bewust dat hij iets erg kwetsbaars in zijn handen hield op dat moment.
Hij liet mij melk en suiker in zijn koffie doen, nieuwe koffie halen, hij corrigeerde mijn houding, hij kneep mij, om eindelijk een reaktie te krijgen. Hij liet mij mijn blouse verder open maken en duwde mijn benen uit elkaar en ik liet het allemaal toe. Want ik voelde geen weerstand. Hij had het recht ertoe voor mijn gevoel. Ik was weer een subje, maar een erg naive, dat gevaarlijk bezig was.
En dat maakte hij mij ook erg duidelijk. Hij drukte me met mijn neus op de feiten zonder er misbruik van te maken. Hij zag dat het genoeg was en dat ik er goed over na moest denken.
De volgende dag kon ik hem mailen. Maar als ik " ja" , zei, op deze relatie, wilde hij wel een erg goede reden ervoor.
Die mail heb ik net verstuurd. Ik ben mijzelf in geen jaren zo erg tegen gekomen. En daarom wil ik juist verder. Ik wil volwassen worden, mijn beschermde bdsm-wereldje verlaten waarin ik tot nu toe mocht verblijven. En een verstandig volwaaardig subje worden. En bij hem kan ik dat, voel ik.
`Meisje mag trots zijn op zichzelf. Overige info volgt later.` was het smsje dat ik net kreeg. Ja, daar wordt ik wel trots van, maar ook gelijk weer verlegen....shoot.... Dat wordt nog een lange weg......
woensdag 29 februari 2012
Phantasium en Tarja
Zaterdag was ik lekker de hele dag op stap, lekker met een vriend naar de fantasybeurs en savonds naar een concert. Hij had mij ervoor uitgenodigd, wat ik heel erg lief vond uiterraard. En zo werd ik om 11 uur opgehaald, hetgeen ik nog veel liever vond.
Ja, ik had mij ook voor de gelegenheid gekleed en zo zaten wij dan in de auto richting Eindhoven.
De autorit gaf even de tijd om weer es goed met elkaar te praten. Ook over onze bdsm-leven. Hij is een switch en heeft een subje. De verhalen van hem erover ontroeren mij wel. Hij zorgd erg goed voor haar en heeft daarin ook niet altijd een makkelijke taak gezien haar achtergrond. Dat vind ik best indrukwekkend. Zelf is hij nu ook op zoek om zijn sub-gevoelens met iemand uit te kunnen leven. Helaas is dat voor een man erg moeilijk en dat is nog voorzichtig uitgedrukt.
Ik vertelde uiteraard ook over mijn nieuwste belevenissen, dat het eerste contact niets opgeleverd had en ik vertelde ook over mijn nieuwe contact. Zo ging de autorit vrij snel voorbij en vonden we ook moeiteloos de ingang van het beursgebouw. Volg de appart gekledde mensen. ...
De beurs was erg rustig, maar er was alsnog genoeg te zien. We struinden langs de kraampjes en kochten ook het een en ander. Ik vond een erg mooie hanger, die verdacht veel op het bdsm-symbool leek, voor mensen die het weten in ieder geval wel.... hihi
De muziek was iets wat melancholisch die dag maar dat zou onze stemming niet drukken. In het restaurant gingen we lekker verder kletsen en ik liet hem wat mailtjes van mijn blind date zien. Ik stel zijn mening erg op prijs. Zijn oordeel was erg poitief, zoals ik ook erover was. En dat gaf toch weer een nog beter gevoel.
Na nog wat rondjes over de beurs gelopen te hebben werd het het tijd om te gaan. we wilden ook nog even wat eten voor het concert.
We aten lekker pasta in een restaurantje en gingen daarna richting concertlokatie. Daar stond ook al een hele rij te wachten. Gelukkig schoot het wel op, want ik had het echt koud gekregen.
Nou daar sta je dan in een zaal met nog veel meer andere mensen te wachten en te wachten en te wachten. Mijn vriend vertelde mij over een ander concert waar toch een vreselijk voor-bandje kwam. En zoals het toeval het wil, kwam dat bandje nu ook....argh.... Nu weet ik, waarom ze oordoppen bij de garderobe verkochten.... En erna kwam.....nog een bandje.... Die was al wat beter dan de eerste.
En dan zou je denken...nu komt het....maar nu stonden weer te wachten, en te wachten en te wachten,...en te wachten en te wachten...en .... Hey en eindelijk:
http://www.youtube.com/watch?v=zHAu__yoRi8
Een erg gaaf concert, dus de moeite waard om te wachten.
En een erg fijne dag waar ik heel erg van genoten heb en het ook helemaal maar dan ook helemaal fijn voelde met jou, mijn vriendje.
Dank je wel lieverd!
Ja, ik had mij ook voor de gelegenheid gekleed en zo zaten wij dan in de auto richting Eindhoven.
De autorit gaf even de tijd om weer es goed met elkaar te praten. Ook over onze bdsm-leven. Hij is een switch en heeft een subje. De verhalen van hem erover ontroeren mij wel. Hij zorgd erg goed voor haar en heeft daarin ook niet altijd een makkelijke taak gezien haar achtergrond. Dat vind ik best indrukwekkend. Zelf is hij nu ook op zoek om zijn sub-gevoelens met iemand uit te kunnen leven. Helaas is dat voor een man erg moeilijk en dat is nog voorzichtig uitgedrukt.
Ik vertelde uiteraard ook over mijn nieuwste belevenissen, dat het eerste contact niets opgeleverd had en ik vertelde ook over mijn nieuwe contact. Zo ging de autorit vrij snel voorbij en vonden we ook moeiteloos de ingang van het beursgebouw. Volg de appart gekledde mensen. ...
De beurs was erg rustig, maar er was alsnog genoeg te zien. We struinden langs de kraampjes en kochten ook het een en ander. Ik vond een erg mooie hanger, die verdacht veel op het bdsm-symbool leek, voor mensen die het weten in ieder geval wel.... hihi
De muziek was iets wat melancholisch die dag maar dat zou onze stemming niet drukken. In het restaurant gingen we lekker verder kletsen en ik liet hem wat mailtjes van mijn blind date zien. Ik stel zijn mening erg op prijs. Zijn oordeel was erg poitief, zoals ik ook erover was. En dat gaf toch weer een nog beter gevoel.
Na nog wat rondjes over de beurs gelopen te hebben werd het het tijd om te gaan. we wilden ook nog even wat eten voor het concert.
We aten lekker pasta in een restaurantje en gingen daarna richting concertlokatie. Daar stond ook al een hele rij te wachten. Gelukkig schoot het wel op, want ik had het echt koud gekregen.
Nou daar sta je dan in een zaal met nog veel meer andere mensen te wachten en te wachten en te wachten. Mijn vriend vertelde mij over een ander concert waar toch een vreselijk voor-bandje kwam. En zoals het toeval het wil, kwam dat bandje nu ook....argh.... Nu weet ik, waarom ze oordoppen bij de garderobe verkochten.... En erna kwam.....nog een bandje.... Die was al wat beter dan de eerste.
En dan zou je denken...nu komt het....maar nu stonden weer te wachten, en te wachten en te wachten,...en te wachten en te wachten...en .... Hey en eindelijk:
http://www.youtube.com/watch?v=zHAu__yoRi8
Een erg gaaf concert, dus de moeite waard om te wachten.
En een erg fijne dag waar ik heel erg van genoten heb en het ook helemaal maar dan ook helemaal fijn voelde met jou, mijn vriendje.
Dank je wel lieverd!
zondag 26 februari 2012
noodrem
Ja, na een slapeloze nacht en veel nadenken, heb ik toch maar aan de noodrem getrokken. Het contact was erg leuk en ik heb er ook zeker van genoten. Maar sommige dingen bezorgden mij ook een vervelend gevoel en irritatie. En dan moet er inderdaad een belletje gaan rinkelen. Als het nu al niet 100 % goed voelt, dan is het onmogelijk om later een diepgaande D/s-relatie op te kunnen te bouwen. En het is altijd erg verstandig om naar je gevoel te luisteren, vooral wat zo een relatie aangaat.
Zijn enthousiasme kon ik aan de ene kant wel begrijpen en ik voelde me er ook door gecharmeerd. Maar aan de andere kant ging het toch al te ver voor mijn gevoel en dan houd het op. Beter om het gelijk aan te geven dan nog weken lang door te gaan en hopen dat het nog goed komt. Uit ervaring weet ik, dat het dat meestal niet doet. En ik heb geen zin om mij helemaal aan iemand aan te moeten passen en nazichtig te zijn. Het moet gewoon goed voelen en dat helemaal. Ik hoop dat hij een subje mag vinden dat wel bij hem past en wens hem alle goeds toe.
Dus gaat subje we verder kijken.
En zo ver hoeft zij niet te zoeken. Tegelijkertijd dat ik aangesproken werd, had ik namelijk ook op en advertentie van iemand gereageerd. Hij had toen ook al contact met iemand anders, maar nu dat bij ons allebei niets geworden is, zijn wij verder gaan mailen en hebben besloten om maar snel af te spreken om te kijken of het klikt, voordat we wekenlang mailen en elkaar bij wijze van spreken onze hele levensgeschiedenis vertellen om er dan uiteindelijk achter te komen dat het niks wordt. Dus dinsdag koffie drinken. En dat is best spannend, leuk spannend..:)
Omdat ik toch een vrouw ben, ook al ben ik geen meisjes meisje, stelt zich het bekende probleem: wat doe ik nou aan die avond?????!!!!!! Help!!!!
En het wordt ook nog es een blind date, want foto's hebben we niet uitgewisseld, maar dat is ook niet belangrijk . Hij lijkt mij een erg leuke man, heel nuchter en praktisch en een fijne kijk op een D/s-relatie. Ook qua voorkeuren liggen wij tot nu toe goed op een lijn, wat ook niet onbelangrijk is.
Hm, ok, met de opmerking dat naakte subjes in de sneeuw wel erg leuk zijn kon ik nou niet zo instemmen...grrrr.... (Bof ik even dat het voorjaar wordt). En het idee over een boomplastraining vond ik ook nog wat problemen opleveren. Hoe moet een meisje dat nou doen en überhaupt, meisjes hoeven niet zo nodig hun territorium af te bakenen. Dat is toch typisch man.... en...en.... Hij had er overal een antwoord op terug....hm....chips....ook dat nog.... Het hele idee van het boomplassen kwam overigens uit het uitlaat idee voort. Want naast thuis spelen, vind hij het toch belangrijk om subjes af en toe even te luchten..... wat aardig nou...
Dinsdag dus......
Zijn enthousiasme kon ik aan de ene kant wel begrijpen en ik voelde me er ook door gecharmeerd. Maar aan de andere kant ging het toch al te ver voor mijn gevoel en dan houd het op. Beter om het gelijk aan te geven dan nog weken lang door te gaan en hopen dat het nog goed komt. Uit ervaring weet ik, dat het dat meestal niet doet. En ik heb geen zin om mij helemaal aan iemand aan te moeten passen en nazichtig te zijn. Het moet gewoon goed voelen en dat helemaal. Ik hoop dat hij een subje mag vinden dat wel bij hem past en wens hem alle goeds toe.
Dus gaat subje we verder kijken.
En zo ver hoeft zij niet te zoeken. Tegelijkertijd dat ik aangesproken werd, had ik namelijk ook op en advertentie van iemand gereageerd. Hij had toen ook al contact met iemand anders, maar nu dat bij ons allebei niets geworden is, zijn wij verder gaan mailen en hebben besloten om maar snel af te spreken om te kijken of het klikt, voordat we wekenlang mailen en elkaar bij wijze van spreken onze hele levensgeschiedenis vertellen om er dan uiteindelijk achter te komen dat het niks wordt. Dus dinsdag koffie drinken. En dat is best spannend, leuk spannend..:)
Omdat ik toch een vrouw ben, ook al ben ik geen meisjes meisje, stelt zich het bekende probleem: wat doe ik nou aan die avond?????!!!!!! Help!!!!
En het wordt ook nog es een blind date, want foto's hebben we niet uitgewisseld, maar dat is ook niet belangrijk . Hij lijkt mij een erg leuke man, heel nuchter en praktisch en een fijne kijk op een D/s-relatie. Ook qua voorkeuren liggen wij tot nu toe goed op een lijn, wat ook niet onbelangrijk is.
Hm, ok, met de opmerking dat naakte subjes in de sneeuw wel erg leuk zijn kon ik nou niet zo instemmen...grrrr.... (Bof ik even dat het voorjaar wordt). En het idee over een boomplastraining vond ik ook nog wat problemen opleveren. Hoe moet een meisje dat nou doen en überhaupt, meisjes hoeven niet zo nodig hun territorium af te bakenen. Dat is toch typisch man.... en...en.... Hij had er overal een antwoord op terug....hm....chips....ook dat nog.... Het hele idee van het boomplassen kwam overigens uit het uitlaat idee voort. Want naast thuis spelen, vind hij het toch belangrijk om subjes af en toe even te luchten..... wat aardig nou...
Dinsdag dus......
zondag 19 februari 2012
boetseren
Het is niet alleen leuk om weer iemand te leren kennen, die je interesses deelt en er ook verder in wil. De aandacht, de vooruitzicht op een eventuele nieuwe en weer hele andere D/s-relatie maken het subje erg blij en kriebelig.
Toch blijft het nog een tweestrijd tussen gevoel en verstand. Terwijl het verstand zegt, kijk uit, wees voorzichtig, neem de tijd; wil het gevoel het liefst al 10 stappen verder zijn. Met de gedachte in je achterhoofd, dat een subje toch wel erg kwetsbaar is op een gegeven moment in een relatie als deze en er helaas ook meer dan genoeg mafketels rond lopen, valt het soms niet mee om al helemaal onbevangen in dit contact te staan.
Zo blijft subje nog op haar hoede en aanvaard nog lang niet alle opdrachten. Sommige sms'jes zorgen wel voor prettige prikkels maar ook voor de nodige weerstand. Dat zorgt ook wel eens voor verwarring en twijfels, maar ook al weer voor wat nattigheid tussen haar benen.
ik krijg bij hem ook zo het idee dat hij erg aan het stuiteren is ...hihi....en soms het liefst stap 5 vóór stap 2 wil doen. Waarom zouden Meesters nu ook niet mogen stuiteren.....
En waarom moet jij nu ook juist op vakantie gaan?! GRRRRR..... Een ontmoeting zou het een stuk makkelijker maken.
Maar aangezien het niet de bedoeling is dat een leven van een subje makkelijk gemaakt wordt, gaan we in de komende 3 weken verder met mailen en smsen. En dan, ja dan.....
Ja, dan, kan hij misschien laten zien hoe goed hij in boetseren is. Hij vertelde dat hij dat goed kan en Zijn subjes graag gaat vormen. Als je zo erover nadenkt is het ook een erg treffende metafoor: Voordat je een stuk klein in de door jou gewenste vorm kan kneden, moet je het eerst goed met je handen bewerken en er onder andere op gaan slaan,bij de klei om wat lucht eruit te krijgen, bij een subje...... :).....
Uiteraard vormt een Meester Zijn subje naar Zijn voorstellingen binnen de gestelde grenzen. Nu ben ik wel benieuwd naar Zijn voorstellingen van een subje.
Eigenlijk is hij er ook al een beetje mee begonnen, hij is namelijk erg goed in manipuleren. En subje laat zich nu eenmaal graag manipuleren, wat een geluk nou weer haha..... Want ja, als je een grote mond wil hebben en bijdehand wil doen moet je ook met de consequenties kunnen leven....
Hm, maar subjes kunnen er ook wat van, van het manipuleren, ....hihi...
Toch blijft het nog een tweestrijd tussen gevoel en verstand. Terwijl het verstand zegt, kijk uit, wees voorzichtig, neem de tijd; wil het gevoel het liefst al 10 stappen verder zijn. Met de gedachte in je achterhoofd, dat een subje toch wel erg kwetsbaar is op een gegeven moment in een relatie als deze en er helaas ook meer dan genoeg mafketels rond lopen, valt het soms niet mee om al helemaal onbevangen in dit contact te staan.
Zo blijft subje nog op haar hoede en aanvaard nog lang niet alle opdrachten. Sommige sms'jes zorgen wel voor prettige prikkels maar ook voor de nodige weerstand. Dat zorgt ook wel eens voor verwarring en twijfels, maar ook al weer voor wat nattigheid tussen haar benen.
ik krijg bij hem ook zo het idee dat hij erg aan het stuiteren is ...hihi....en soms het liefst stap 5 vóór stap 2 wil doen. Waarom zouden Meesters nu ook niet mogen stuiteren.....
En waarom moet jij nu ook juist op vakantie gaan?! GRRRRR..... Een ontmoeting zou het een stuk makkelijker maken.
Maar aangezien het niet de bedoeling is dat een leven van een subje makkelijk gemaakt wordt, gaan we in de komende 3 weken verder met mailen en smsen. En dan, ja dan.....
Ja, dan, kan hij misschien laten zien hoe goed hij in boetseren is. Hij vertelde dat hij dat goed kan en Zijn subjes graag gaat vormen. Als je zo erover nadenkt is het ook een erg treffende metafoor: Voordat je een stuk klein in de door jou gewenste vorm kan kneden, moet je het eerst goed met je handen bewerken en er onder andere op gaan slaan,bij de klei om wat lucht eruit te krijgen, bij een subje...... :).....
Uiteraard vormt een Meester Zijn subje naar Zijn voorstellingen binnen de gestelde grenzen. Nu ben ik wel benieuwd naar Zijn voorstellingen van een subje.
Eigenlijk is hij er ook al een beetje mee begonnen, hij is namelijk erg goed in manipuleren. En subje laat zich nu eenmaal graag manipuleren, wat een geluk nou weer haha..... Want ja, als je een grote mond wil hebben en bijdehand wil doen moet je ook met de consequenties kunnen leven....
Hm, maar subjes kunnen er ook wat van, van het manipuleren, ....hihi...
vrijdag 17 februari 2012
een nieuwe start
Een nieuwe start gaat het subje dus maken. En dat is zoals ik al eerder zei best spannend ....
Nadat ik eindelijk de beslissing had genomen om echt afscheid te nemen van mijn vorige D/s-relatie wou ik ook wel gelijk weer aan de slag, zeg maar. Niet zozeer persé met een relatie, maar wel weer met BDSM bezig zijn. Het gewoon weer een belangrijker plekje geven in mijn leven. ik kreeg weer energie, zin en ik ging dus eerst maar es op bdsm-zaken mijn profiel bijwerken en verhaaltjes lezen, advertenties bekijken. ... ik wou weer meedoen. En dat mocht dan ook sneller dan ik dacht, want ik kreeg een best uitgebreid mailtje in mijn mailbox. Een mailtje, over bdsm , waar ik mij in kon vinden . Een mailtje van iemand, die mij wel serieus leek.
Dus ik mailde terug en hij weer naar mij en zovoorts..... en zo voorts..... Zo begint het meestal , he. Elkaar even aftasten, beetje leren kennen, kijken of je echt iets met de ander kan. Nou, tot nu toe kan hij wel iets met een bijdehand subje. Want, ja dat is het wat je krijgt, als je mij wil.
Dat neemt niet weg, dat ik nu ook al een klein beetje toegeef. Anders is het ook flauw. En subje vind dat bovendien helemaal niet erg om alweer een klein beetje te luisteren... Een klein beetje weer subje mogen zijn voor iemand. Zo wil zij best al een mooi schrift gaan kopen met een leren kaft ( hoe komt hij toch op het idee dat ik een strafschrift nodig heb.....;-))ook al vond ik het erg optimistisch om dat nu al te vragen, want tot nu toe zijn we nog steeds aan het verkennen). En subje gaf dan ook gehoor aan het smsjes: Ik wil vandaag met je msnen! Wees vanaf 12 uur voorbereid! Ok, dan. Wat blijft er dan anders dan te antwoorden, dat je je op tijd aan zal melden en er zijn... Zo werkt dat bij een subje. Wat een geluk dan weer voor de Meester he...;-). De opmerking om wat leuks aan te doen zorgde wel voor de nodige opstandigheid bij subje. " Jij weet, waar ik van hou".... Ohja, dat had je mij verteld, . Maar zover zijn we nog niet en überhaupt....!!!! En, en.... ".....onder je discrete bovenkleding!" Oh, ok, wat leuks onder mijn kleren, zeg dat dan. Dat kan ik wel regelen en is ook makkelijker dan er steeds aan moeten denken om je benen wijd te houden. Pffff, wat had mij dat een oefening gekost toen.
Zo, rommelde ik eerst maar es wat verder in huis, want ja, dat moet ook gebeuren.....om dan netjes op tijd klaar te zijn. Ja ook met wat leuks aan... Om twaalf uur kreeg ik dan ook een....smsje....."Ik zit nog in de auto, het word fors later! ( ok, wat was de boete ook alweer voor het vasthouden van je mobiel tijdens het rijden...;_) .... nee, nee, dat schreef ik niet terug hoor, ik hield me netjes in. ) Ga Mij maar mailen over wat je denkt, voelt, droomt enz..... "
Eh juist, kon het mss iets concreter..... Wat ik droom denk en voel....jeetje.... Uiteindelijk lukte het mij om wat inspiratie op te doen en kwam er een aanvaardbare mail uit. En uiteindelijk was hij dan ook thuis gearriveerd.
Chatten is dan weer anders dan mailen. het is spontaner, je moet gelijk antwoord geven en dat geeft dan ook weer een beter beeld van de ander. Op mijn bijdehande opmerkingen, die hij best amusant vond , had hij ook een goed weerwoord. Heerlijk om zo te kunnen praten met elkaar. Het gesprek bracht hem alleen ook al op een paar ideen en ik vrees dat deze zich tijdens zijn vakantie heel erg zullen vermenigvuldigen....argh..... (Kun jij niet een hele aktieve vakantie gaan doen, of, of een heel dik en moeilijk boek meenemen waar je je aandacht echt bij moet houden, of, of,..... ik moet gewoon niet zo een grote mond hebben.) Ok, ok....wat je saaid zul je ook oogsten.
En dat zal ik bij hem zeer zeker, zo ik het nu in kan schatten. Hij merkte op dat ik wel erg toe ben aan het volgende level. ( Had ik het andere dan al uitgespeeld....) En daar zal hij wel es heel erg gelijk in kunnen hebben.....
Nadat ik eindelijk de beslissing had genomen om echt afscheid te nemen van mijn vorige D/s-relatie wou ik ook wel gelijk weer aan de slag, zeg maar. Niet zozeer persé met een relatie, maar wel weer met BDSM bezig zijn. Het gewoon weer een belangrijker plekje geven in mijn leven. ik kreeg weer energie, zin en ik ging dus eerst maar es op bdsm-zaken mijn profiel bijwerken en verhaaltjes lezen, advertenties bekijken. ... ik wou weer meedoen. En dat mocht dan ook sneller dan ik dacht, want ik kreeg een best uitgebreid mailtje in mijn mailbox. Een mailtje, over bdsm , waar ik mij in kon vinden . Een mailtje van iemand, die mij wel serieus leek.
Dus ik mailde terug en hij weer naar mij en zovoorts..... en zo voorts..... Zo begint het meestal , he. Elkaar even aftasten, beetje leren kennen, kijken of je echt iets met de ander kan. Nou, tot nu toe kan hij wel iets met een bijdehand subje. Want, ja dat is het wat je krijgt, als je mij wil.
Dat neemt niet weg, dat ik nu ook al een klein beetje toegeef. Anders is het ook flauw. En subje vind dat bovendien helemaal niet erg om alweer een klein beetje te luisteren... Een klein beetje weer subje mogen zijn voor iemand. Zo wil zij best al een mooi schrift gaan kopen met een leren kaft ( hoe komt hij toch op het idee dat ik een strafschrift nodig heb.....;-))ook al vond ik het erg optimistisch om dat nu al te vragen, want tot nu toe zijn we nog steeds aan het verkennen). En subje gaf dan ook gehoor aan het smsjes: Ik wil vandaag met je msnen! Wees vanaf 12 uur voorbereid! Ok, dan. Wat blijft er dan anders dan te antwoorden, dat je je op tijd aan zal melden en er zijn... Zo werkt dat bij een subje. Wat een geluk dan weer voor de Meester he...;-). De opmerking om wat leuks aan te doen zorgde wel voor de nodige opstandigheid bij subje. " Jij weet, waar ik van hou".... Ohja, dat had je mij verteld, . Maar zover zijn we nog niet en überhaupt....!!!! En, en.... ".....onder je discrete bovenkleding!" Oh, ok, wat leuks onder mijn kleren, zeg dat dan. Dat kan ik wel regelen en is ook makkelijker dan er steeds aan moeten denken om je benen wijd te houden. Pffff, wat had mij dat een oefening gekost toen.
Zo, rommelde ik eerst maar es wat verder in huis, want ja, dat moet ook gebeuren.....om dan netjes op tijd klaar te zijn. Ja ook met wat leuks aan... Om twaalf uur kreeg ik dan ook een....smsje....."Ik zit nog in de auto, het word fors later! ( ok, wat was de boete ook alweer voor het vasthouden van je mobiel tijdens het rijden...;_) .... nee, nee, dat schreef ik niet terug hoor, ik hield me netjes in. ) Ga Mij maar mailen over wat je denkt, voelt, droomt enz..... "
Eh juist, kon het mss iets concreter..... Wat ik droom denk en voel....jeetje.... Uiteindelijk lukte het mij om wat inspiratie op te doen en kwam er een aanvaardbare mail uit. En uiteindelijk was hij dan ook thuis gearriveerd.
Chatten is dan weer anders dan mailen. het is spontaner, je moet gelijk antwoord geven en dat geeft dan ook weer een beter beeld van de ander. Op mijn bijdehande opmerkingen, die hij best amusant vond , had hij ook een goed weerwoord. Heerlijk om zo te kunnen praten met elkaar. Het gesprek bracht hem alleen ook al op een paar ideen en ik vrees dat deze zich tijdens zijn vakantie heel erg zullen vermenigvuldigen....argh..... (Kun jij niet een hele aktieve vakantie gaan doen, of, of een heel dik en moeilijk boek meenemen waar je je aandacht echt bij moet houden, of, of,..... ik moet gewoon niet zo een grote mond hebben.) Ok, ok....wat je saaid zul je ook oogsten.
En dat zal ik bij hem zeer zeker, zo ik het nu in kan schatten. Hij merkte op dat ik wel erg toe ben aan het volgende level. ( Had ik het andere dan al uitgespeeld....) En daar zal hij wel es heel erg gelijk in kunnen hebben.....
donderdag 16 februari 2012
Oud en nieuw
Dat is allang geweest, ik weet het. En dat heb ik ook heerlijk thuis bij mijn ouders mogen vieren, net zoals daarvoor de kerst. 2 weken thuis in mijn geboortestadje, 2 weken thuis bij mijn familie, 2 weken thuis met mijn moedertaal in mijn vaderland, 2 weken thuis.....
Helaas zijn die snel omgegaan en nu ben ik ook weer thuis, thuis in mijn eigen huis, in mijn gekozen thuisland, in mijn gekozen thuisstad, met mijn aangenomen (schoon-)moedertaal.... Ja, ook dit voelt thuis.
Alleen het subje voelt zich ontheemd, heeft zichzelf eigenlijk ontheemd. Ja, het heeft een beslissing genomen, de knoop doorgehakt. Een beslissing die ze eigenlijk al aan zag komen, een scenario dat haar al lang voor de geest hing. ze wist het al veel langer in haar hart, ze voelde het met haar ziel: de relatie met haar Meester was voorbij. Er was geen tijd meer, zij kreeg geen antwoorden, zij wachtte tevergeefs en dat was eigenlijk al haar antwoord. Dat zag ze al langer, maar ze wou het niet af moeten sluiten, ze wou zo graag verder. ze wou haar Meester weer terug, ze wou weer subje mogen zijn. ze wou het niet opgeven. Frustratie, onzekerheid.... En dan dus toch het besluit nemen.... Zo moeilijk en zo verdrietig het ook is, het maakte het subje ook weer lichter, een last viel van haar af, ze was letterlijk en figuurlijk weer vrij. Verdriet erover zal voorlopig nog wel af en toe naar boven komen. Alle spullen zal zij netjes opbergen en bewaren voor Meester, ja ook de collar, die zo bijzonder was en nog is, die ooit van haar was, die zo fijn voelde. Dat allemaal is nog steeds het eigendom van Meester, subje niet meer. subje mist Hem, maar weet dat dit de beste beslissing was.
Zover het "oud" dus.....
Als er iets oud is, is er zeker ook iets nieuw.... Ja, dat is er ook. En ja, dat is snel, erg snel. En soms heeft subje het daar nog moeilijk mee, dat zij zo snel weer gevonden werd. Maar ze voelt zich vooral ook fijn en gelukkig dat er weer licht is, met het begin van de lente. subje weet nog niet zeker, of uit dit contact een nieuwe langdurige D/s- relatie zal ontstaan, maar het voelt tot nu toe erg goed. subje wil graag weer subje zijn en geniet van het contact en de aandacht, de spanning, het nieuwe, onbekende,
Natuurlijk is subje nog erg voorzichtig. Het wil zich niet gelijk weer overgeven aan iemand, en al helemaal niet, voordat zij diegene gezien heeft , dus ontmoet. En dat gaat voorlopig nog niet gebeuren, want hij gaat op vakantie...3 weken nog wel.... heb ik weer..pffff... Dus voorlopig verder mailen en gewoon geduld hebben.... die had subje nu al zo lang, dan kan dit er ook nog wel vanaf....
Zo strijden het verstand en gevoel en enthousiasme en zin in het subje. Het wil zo graag, het voelt, dat het kennelijk zo moest zijn, dat zij zo nu weer verder kan. Maar het blijft best spannend.... Het voelt nog zo breekbaar, ik voel mij best kwetsbaar, het is iets moois, iets nieuws, het is leuk, spannend, een beetje eng ook....
Wordt vervolgd.....
Helaas zijn die snel omgegaan en nu ben ik ook weer thuis, thuis in mijn eigen huis, in mijn gekozen thuisland, in mijn gekozen thuisstad, met mijn aangenomen (schoon-)moedertaal.... Ja, ook dit voelt thuis.
Alleen het subje voelt zich ontheemd, heeft zichzelf eigenlijk ontheemd. Ja, het heeft een beslissing genomen, de knoop doorgehakt. Een beslissing die ze eigenlijk al aan zag komen, een scenario dat haar al lang voor de geest hing. ze wist het al veel langer in haar hart, ze voelde het met haar ziel: de relatie met haar Meester was voorbij. Er was geen tijd meer, zij kreeg geen antwoorden, zij wachtte tevergeefs en dat was eigenlijk al haar antwoord. Dat zag ze al langer, maar ze wou het niet af moeten sluiten, ze wou zo graag verder. ze wou haar Meester weer terug, ze wou weer subje mogen zijn. ze wou het niet opgeven. Frustratie, onzekerheid.... En dan dus toch het besluit nemen.... Zo moeilijk en zo verdrietig het ook is, het maakte het subje ook weer lichter, een last viel van haar af, ze was letterlijk en figuurlijk weer vrij. Verdriet erover zal voorlopig nog wel af en toe naar boven komen. Alle spullen zal zij netjes opbergen en bewaren voor Meester, ja ook de collar, die zo bijzonder was en nog is, die ooit van haar was, die zo fijn voelde. Dat allemaal is nog steeds het eigendom van Meester, subje niet meer. subje mist Hem, maar weet dat dit de beste beslissing was.
Zover het "oud" dus.....
Als er iets oud is, is er zeker ook iets nieuw.... Ja, dat is er ook. En ja, dat is snel, erg snel. En soms heeft subje het daar nog moeilijk mee, dat zij zo snel weer gevonden werd. Maar ze voelt zich vooral ook fijn en gelukkig dat er weer licht is, met het begin van de lente. subje weet nog niet zeker, of uit dit contact een nieuwe langdurige D/s- relatie zal ontstaan, maar het voelt tot nu toe erg goed. subje wil graag weer subje zijn en geniet van het contact en de aandacht, de spanning, het nieuwe, onbekende,
Natuurlijk is subje nog erg voorzichtig. Het wil zich niet gelijk weer overgeven aan iemand, en al helemaal niet, voordat zij diegene gezien heeft , dus ontmoet. En dat gaat voorlopig nog niet gebeuren, want hij gaat op vakantie...3 weken nog wel.... heb ik weer..pffff... Dus voorlopig verder mailen en gewoon geduld hebben.... die had subje nu al zo lang, dan kan dit er ook nog wel vanaf....
Zo strijden het verstand en gevoel en enthousiasme en zin in het subje. Het wil zo graag, het voelt, dat het kennelijk zo moest zijn, dat zij zo nu weer verder kan. Maar het blijft best spannend.... Het voelt nog zo breekbaar, ik voel mij best kwetsbaar, het is iets moois, iets nieuws, het is leuk, spannend, een beetje eng ook....
Wordt vervolgd.....
Abonneren op:
Posts (Atom)