schamen in de hoek

Vandaag had ik dan de tijd om het eerste deel van mijn straf te ondergaan. Ohja, van de straf voor het pijpen dus, ik zeg het er maar even bij, wat ik heb zoveel straf dat je het anders niet meer kunt volgen....:)  

Dus smste ik aan Meester dat ik er klaar voor was , om de straf te ondergaan en vroeg wanneer ik mocht beginnen. Nu had ik de hele dag het rijk alleen , want mijn dochter zou pas om half vier weer terug van school zijn, dus ha ik geen tijdsdruk en kon dus ook iets wat geduldiger op het antwoord wachten.

Ondertussen vouwde ik alvast de was op, smste nog met een vriend, die aan mij zou denken tijdens de straf,  en ruimde de zolder op. Toen ontving ik het volgende smsje:

 - Kleed je uit en doe collar en boeien om en sms als je zover bent. Meester-

Ok, ik ging dus de collar en de boeien halen kledde me uit en deed daarna de collar en de boeien om. De boeien kreeg ik nu zelfs al zo strak dat ze niet meer losjes om mijn pols heen hangen. Ze zijn dus  al wat soepeler geworden...toch nog een lichtpuntje...

Dat deelde ik dan netjes aan Meester mee, maar toen was ik er nog niet:

- Waarom krijg je nu straf van mij?-

( ook dat nog... nu niks verkeerds zeggen...)

+ Omdat ik ongehoorzaam ben geweest tijdens het pijpen , Meester

- Wat deed subje dan verkeerd?-

+subje draaide haar hoofd weg en keek vies, toen Meester over haar borsten ging spuiten, Meester.

- Waarom was dat ongepast van mijn subje?-

 ( ohje, wat moet je daar nu op zeggen...eh...)

+Omdat het een voorrecht is om het zaad van Meester op te mogen vangen, Meester

- Heel goed, het was respecteloos je hoofd at te wenden, vond Ik vervelend en ben daar nog boos over. Steek  een vinger in je kut en biedt nu excuus aan.-

+Het spijt me Meester, dat ik zo respecteloos ben geweest en U teleurgesteld heb. ik zal voortaan met trots Uw zaad gaan ontvangen, Meester.

-Knijp nu hard in je tepels tot de volgende sms.-

+ Ja, Meester.   

5 minuten later..... autsch....welke idioot knijpt ook zo hard in haar eigen tepels...

-Stop maar, ga nu in de hoek staan met je handen op de rug en ga je oprecht schamen ; doe dit serieus tot de volgende sms.-

+ Ja, dank U wel, Meester.

Tja, en daar sta je dan en je weet niet voor hoelang. Maar het was zeker niet met 10 minutjes afgedaan, dat wist ik wel.

ik schaamde me echt, want het was inderdaad erg ongepast wat ik deed.

Er gaat van alles door je heen, als je daar zo staat, naakt , van Meester , in de hoek. Na een tijdje beginnen je gedachten toch af te dwalen maar ik haalde ze steeds weer terug, riep mijzelf weer bij de les.

ik kreeg het ook koud en mijn benen begonnen het lange stilstaan vervelend te vinden. Dat vond ik nog het ergste. ik concentreerde mij op mijzelf , zoals een vriend mij dat ervoor geraden had en bleef staan ook al duurde het lang....en nog langer ... en heel erg lang....en hoe lang duurd dit nog....???!!!!

Tenminste waren mijn polsen en mijn nek nog lekker warm door de collar en de boeien. En daadoor voelde ik  de verbondenheid met mijn Meester, die mij deze straf gegeven had, om van te leren, omdat Hij om mij geeft. Toch nog een fijn gevoel in een best vervelende situatie in die ik mijzelf gewerkt had.

Ehhhh, lang duurde het.... zoooooo lang....pfffff.....koud is het en ik kan zo niet meer blijven staan....ik heb het wel verdiend...maar hoe lang nou nog....??!!!! Nouja, het wordt nog niet donker, dus valt wel mee...:P..... Tjonge jonge, kun je het nou nooit laten, zelfs als je in de hoek staat ga je bijdehand denken!.... Sorry.... Ehhh lang....wat duurd het toch lang...

Maar toen:

 Dat is dus:

Een half uur later!!!! :

- Genoeg , subje mag stoppen en Meester bedanken. Lees daarna de mail die Ik je gestuurd heb. Meester-

Dat deed ik maar al te graag, nadat ik weer een beetje op gang was gekomen, na het lange stilstaan tenminste. En mijn vingers niet meer bevroren waren om de toetsen van de laptop te kunnen aanslaan:).... Nee, hoor, zo erg was het nou ook weer niet...

Het was een lieve mail: Dat Meester, weet dat het een moeilijke straf voor mij was, (die ik wel verdiend had,) de hele tijd aan mij gedacht had en dat Hij trots op mij is. Hij wilde ook graag weten, hoe ik de straf beleefd had. Daarover moest ik Hem later nog mailen.

Dat probeerde ik dan ook uit te leggen, ook al valt dat niet mee. De straf heeft zijn doel niet gemist in ieder geval.

Ook hadden wij het erover ,dat ik door mijn verlegenheid toch nog een hoop drempels zal moeten overwinnen. Dat klopt. En gelukkig sta ik er niet alleen voor. Fijn om te weten.

Woensdag weer een kans om er eentje te nemen. Dan gaan we weer SPELEN !!!

kriebeltjes......... heel veel kriebeltjes....