Wie is er nou eigenlijk voor wiens genot/plezier in onze relatie?
Oké, ja, dat lijkt op zich wel duidelijk aangezien onze verhouding. Het subje hoort er toch voor het plezier van haar Meester te zijn. Toch?
Nu is dit subje alleen nog niet zo begaan in het behagen van haar Meerdere. Zij begint het voorzichtig te leren ,dat wel. Maar er is nog een hoop training en oefening nodig voordat zij dat goed onder de knie zal krijgen.
Ondertussen is haar Dominant wel al erg druk bezig om zijn meisje een hoop plezier en genot te bezorgen, zowel op afstand als ook irl. Hij is erg volhoudend in het bedrijven van de liefde, want om mij te behagen heb je toch best wat uithoudingsvermogen nodig.... Dat bespaart dan weer de rit naar de sportschool dat wel, niet dat hij dat nou nodig zou hebben, maar goed.
Hij is erg geduldig in haar te vingeren en stimuleren tot ze klaar komt.
Hij is innovatief met touwtjes en ander materiaal om haar in haar bewegingsvrijheid te beperken wat zij erg opwindend vind. En hij slaat haar regelmatig, wat haar af en toe zelfs in een erg prettige, soezige toestand laat vertoeven.
Hij geeft haar opdrachten om haar bezig en tevreden te houden.
Ja, zij is een bewerkelijk subje, dat veel vaan haar Dominant vraagt en er vooral enorm van geniet.
Als ruil ervoor is zij van hem , helemaal. Ja, echt helemaal. Hij geniet ervan dat hij met haar kan doen en laten wat, wanneer en hoe hij dat wil. Dat zij zich laat vastbinden, pijnigen, vernederen, gebruiken door hem.Dat zij hem vertrouwd. En het geluk dat hij erbij uitstraalt is onbetaalbaar.
Maar zij is pas voorzichtig begonnen te ontdekken hoe zij hem echt kan behagen, wat hij fijn vind of juist niet. Hoe zij hem kan laten genieten. Dat is een interessante, intensieve en fijne ontdekkingstocht die voorlopig nog niet ten einde is.
Op dit moment lijkt mij dus , dat mijn Dominant er meer voor mijn plezier is dan ik voor hem in veel opzichten. En dat is wel stiekem vaker het geval in een D/s-relatie. Stiekem bepaalt het subje best veel namelijk. Stiekem is het subje een soort prinsesje, zo voel ik mij wel vaak en dat maakt mij ook weer verlegen. Dan vraag ik mij ook af, of ik dit überhaupt verdiend heb..... (Een prinsesje met het recht om het aanrecht te gebruiken dat dan weer wel ;-) )
De verhouding zal meer in balans gaan komen hoe beter ik hem leer kennen en hoe meer mijn training gaat vorderen.
En ik zal er trots op zijn. Ik zal er ook erg veel voldoening en plezier uithalen als de verhouding wat over gaat hellen naar de andere kant. Het subje wil tenslotte graag gedienstig zijn en geeft met erg veel plezier. Dat zit nu eenmaal diep in haar.
Het zal dus idd nooit helemaal om het even zijn. Dat is onmogelijk. De één zal altijd wat meer plezier bezorgen/ontvangen dan de ander. Zo gaat dat in een relatie en zolang het wiselspel ertussen in balans is, zal de relatie dat ook blijven. En dat maakt het zo mooi en bijzonder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten