casino

 Ja, gisteren was ik voor het eerst in mijn leven in een casino. Dat samen met een collega die eveneens nog nooit in een casino geweest is. Daarom bedachten wij ook dit stoutmoedige plan, deden onze zwarte jurkjes aan en gingen op weg met ons try out pakket en een hoop goedbedoelde tips van bekenden die wel al vaker gegokt hadden.
Met 50 euro winst zou ik al heel blij zijn , hoor ik mijn collega nog zeggen toen wij bij het casino arriveerden. Ik dacht al gelijk, Ja ja , droom maar verder.....

Dus wij naar binnen, naar de uitleg van de aardige meneer geluisterd bij de ingang en dan vind je jezelf in een heel andere wereld terug zo lijkt het wel. Tussen allemaal bliepende en lichtgevende speelautomaten, overgeconcentreerde en in een eigen wereld verkerende mensen, die erg stil zijn in tegenstelling tot de herrie van honderden machines in de erg sjiek ogende ruimte vol camera's.
Wij gingen eerst maar es een rondje lopen en namen de sfeer in ons op en stelden vast dat de gemiddelde leeftijd bezoekers ver boven de onze lag. Uiteindelijk vonden we dan de kassa waar we ons speelgeld op konden halen. De uitleg van die mevrouw snapte ik al minder , maar goed, kan toch niet zo moeilijk zijn, toch....

De speelautomaten leken ons om mee te beginnen het meest veilig en zo gingen we dat eerst maar es proberen. Hm, niet moeilijk zou je denken.... Toch keken wij kennelijk wat onzeker zodat wij alweer uitleg kregen. Ik snapte er werkelijk waar niks van. Dus dan maar gewoon doen dachten wij en het ging ook best aardig ook al begreep ik er niets van, waarom ik nou wel of juist niet gewonnen had, maar ach, gewoon op wat knopjes drukken, meer kon je toch niet doen bij zo een ding... 

Na wat gedronken te hebben, waarbij wij ook weer iets meer over de gewoontes met betrekking tot eten in een casino gingen leren, dachten wij dat roulette  niet zo moeilijk kon wezen. Dat was het dan ook niet. Niet dat wij iets gewonnen hebben , maar na een tijdje snapten wij wel, hoe je het beste in kon zetten, als je echt wil spelen en meer dan 10 euro inzet tot je beschikking hebt, zoals wij. Oké, daarna toch maar weer de speelautomaten. Die begreep ik ook steeds beter... Jaha, zo blond ben ik dan ook nog weer niet.  Niet dat ik daardoor echt gewonnen heb, maar het principe werd steeds duidelijker.

Het enige wat ons niet zo aanstond was het kaartspel. Maarja, wij moesten wel. Dus gingen we eerst maar even kijken, wat daar de bedoeling van was. (Gewoon tot 21 tellen dus....)  En aangezien iedereen zei, dat we dit toch echt moesten doen omdat je hiermee geld kon winnen, gingen we dan ook maar mee aan de tafel zitten. Niet dat we nog de hoop hadden om 50 euro te winnen ofzo.....

Het personeel van het casino was in ieder erg aardig tegen ons. Ze hadden ook zo iets van: Ahhh, heb je der weer twee groentjes....
Nouja, het kaartspel was dan ook erg snel voor ons afgelopen. Aangezien ik al moeite heb om tot 17 te tellen, was dat ook te verwachten...;-)..... Maar ook hier snapten wij erna wel hoe het werkte. Je weet maar nooit waar dat ooit nog goed voor is.....

Tijdens het eten verbaasden wij ons wel, hoe druk het was in tijden van crisis en hoeveel geld de meeste mensen hier uitgaven. Hoeveel zouden er al verslaafd zijn???? Sommige gunnen zich niet eens de tijd om aan een tafeltje plaats te nemen en te eten...De speelautomaten leken mij in ieder geval erg stompzinnig- makend. Dan kun je maar beter gaan kaarten idd, heb je tenminste nog enige invloed op en moet je je hersens nog iets gebruiken. Bovendien heb je dan nog enige interactie met medemensen....

Wij besloten maar om geen extra geld meer te gaan besteden en namen afscheid van dit piepende wereldje. In ieder geval hadden wij een erg leuke avond, wisten wij nu dat we dan wel  geluk in de liefde moeten hebben, aangezien wij niks gewonnen hadden, dat wij niet gokverslaafd zijn  en hebben we er een hoop bijgeleerd. Is toch iets dat je en keer gezien moet hebben, niet. Als ik ooit nog es naar een casino ga, weet ik nu wel hoe het werkt , hihi....

kleurtjes

op mijn billen......en dat twee keer binnen twee dagen. Dat was zeker nieuw voor mij....

Op dinsdagavond ging ineens nog laat de bel. Als alleenstaande vrouw en wetende dat in deze buurt genoeg mafketels rondlopen die ook al welles inderdaad aangebeld hadden, ignoreerde ik de bel maar en wou net gaan douchen, na een best drukke dag. Tot mijn telefoon ging. - Doe je niet meer open?-     ???? wacht es even, dat kan niet zo laat... - Nou.-  Oké, oké, ik doe al open. Nog steeds wat beduusd door dit erg onverwachte bezoek wachtte ik bij de deur en ja het was hem toch echt en ik belandde ook haast gelijk waar ik hoorde: op de grond. Hij kietelde en kneep mij en ik bleef maar om mijn eigen as draaien op de grond, en ik wist nog steeds niet wat mij ineens overkwam. Verrassing maakte plaatst voor een nogal enorme vreugde en wat traantjes. Het was alweer zo lang geleden en eigenlijk zou het nog tot donderdag duren voordat wij ons weer zouden zien.

Even later belandden wij op mijn bedje en het voelde zo fijn zo weer bij elkaar. En het was gelijk dicht bij elkaar want mijn bedje is nogal klein en smal. En ik vroeg mij ook af of hij het zou houden....  Mijn Heer  deed de halsband bij mij om en het was best knus zo en warm en gezellig daar op bed. Voordat het dan toch te gezellig ging worden ;-) pakte hij een stok en de ketting onder het bed vandaan waar ik dus nu al mijn speelattributen heb verstouwt uit gebrek aan een klerenkast  . Zo zat ik even later op mijn knietjes en vast aan mijn eigen bed en kreeg ik wat klappen met de stok terwijl  ook nog een vibrator best heftige sensaties teweeg bracht, want ja, zo werkt dat nu eenmaal bij meisjes..en dat werkt na al die weken dus ook nog steeds bij mij.... Ik genoot van dit onverwachte tussenspel en kon het tegelijkertijd nog steeds moeilijk bevatten. Het was allemaal zo lang geleden voor mijn gevoel en in de afgelopen periode is er ook zo verschrikkelijk veel gebeurd in mijn leven.... Ik voelde hem in mij dringen en deze keer erg goed, want zelfs dat was al onwennig geworden in die weken en bezorgde eerst zelfs een beetje pijn. Maar oh, wat heb ik er toch van genoten.
De stok maakte mijn billen nog wat paarser, ik mocht hem nog even pijpen en nog steeds vastzittend aan mijn bed met de vibrator in mijn onderbroek gestopt liet hij mij achter en ik mocht de vibrator pas uitzetten als hij mij weer ging bellen.

Nou, daar zit je dan op bed, vast met een ketting en met een vibrator in je onderbroek. De laatste hield het alleen niet meer zo lang vol en begaf het voordat ik gebeld werd. Kennelijk raakte dat arme ding helemaal oververhit door al die onverwachte drukte..... Ik was ook aardig opgewarmd door al dat spannends zo laat op de avond , maar bleef wel netjes zitten tot ik gebeld werd.  Dat duurde niet meer zo lang en wij kletsten nog heel even en dan mocht ik gaan slapen, wel zo met de ketting en al. Oké dan. Hm dat ding is nogal koud en ik haat kou. Maar aangezien metaal erg goed warmte opneemt ging ik gewoon even ermee onder de deken "knuffelen" en zo was dat euvel gauw verholpen. Verder heb ik best goed geslapen zo ook al ben ik wel een aantal keren wakker geweest. Maar dat lag niet alleen aan de ketting.

Donderdagochtend. Ik heb zelfs een beetje uitgeslapen voor mijn doen en ben dan gauw gaan douchen en mij verder goed schoonspoelen, scheren, optutten, met de nagellak vechten, alles klaarzetten en dan wachten.....

Deze keer deed ik maar wel gelijk de deur open toen hij aanbelde :).  Ik stond wat onwennig zo opgetut in de deuropening te wachten . Ik voel mij dan altijd wat ongemakkelijk en verlegen als ik er zo bijloop en eigenlijk zou ik mij liever  verstoppen op zo een moment. Nu is dat wat onterecht want mijn Heer en Meerdere kon het wel erg waarderen en vond het een veel betere uitdossing dan dinsdagavond in mijn werkkleren... En ohhhh, ik wordt dan zo verlegen. Shoot.... Ik vind mijzelf namelijk helemaal niet zo   mooi...en vind het vaak niet zo nodig om veel aandacht aan mijzelf te besteden. En ja, daar doe ik mij waarschijnlijk te kort mee. En ook qua subje hoor ik toch juist meer aandacht aan mijzelf te gaan besteden en er fatsoenlijk bij te lopen.... Als het dan al niet voor mijzelf is, dan in ieder geval voor hem. Daarin zal ik in ieder geval nog veel moeten leren.

Maar goed, het eerste lange " echte" spel in mijn nieuwe huisje.... Hoe gaat dat worden en vooral voelen. Nouja, voelen zal ik het zeker nadat mijn billen al wat voorgekleurd zijn van dinsdagavond...
Na wat begroeting en knuffel enzo was dat ook het eerste wat hij ging inspecteren. Ja, toch onverwacht mooie kleurtjes. Maar daar kon best nog wat bij.... Ik had het toch koud en ja, oké, door slaan kun je iemand ook opwarmen. Of een wollen deken om mij heen hangen terwijl ik niks aan heb en ja dat kriebeld wel een beetje...grrr... Wat zorgzaam is mijn Dominant toch voor mij ;-)

Alleen kon ik weer es niet stilliggen daar zo op de bank in de woonkamer, en überhaupt de hele ochtend, ook al werd mij dat herhaaldelijk gevraagt. - Moet ik nou helemaal opnieuw beginnen met jou?-  Nee, maar, ik ben wat gevoelig al op wat plekjes en ik had er toch altijd al moeite mee...

Touwtjes, dat is zeker lang geleden. En vandaag bleven ze zomaar zitten om mijn borsten ( he....;-)) en kleurden deze ook wat blauw en liet hij mij even voelen hoe het zo ongeveer is om eraan te hangen, want dat scenario komt door mijn verhuizing (vrees ik) steeds dichterbij. Erbij kwamen wat touwtjes om mijn armen en benen in een wat aparte positie, maar qua loskomen hoef ik in ieder geval niet opnieuw te beginnen :).  Hm oké, duct tape helpt dan wel,zelfs bij mij. En ik dacht al toen hij mij daarmee nou echt vastzette: chips, dat moet er ooit ook nog een keer af... -Ik hoop dat jij je goed geschoren hebt.... Eh, ja, dat hoopte ik ook erg vurig.... Moet ik toch maar wat gehoorzamer worden, want de rol duct tape is best groot... .

Maar goed vooreerst zat ik vast en mijn mond ook en daar lig je dan, bijna echt weerloos en geniet je als subje enorm. (Van de ademhalingscontrole dan weer minder dat geef ik toe. Want die gaat zo op deze manier ook een stukje verder dan we ooit gegaan zijn en dan kijk ik hem toch maar in de ogen ja. ) Maar over de rest ging ik nou zeker niet klagen want zo lekker klaargekomen ben ik ook al lang niet meer.
Hm, nu moest ik toch plassen. En na wat jammeren mocht ik alle tape eraf halen, want met de helft nog om naar de wc of douche kruipen zag ik even niet zo zitten. Aan de andere kant: het tape er weer af moeten halen zag ik ook niet zo zitten, maar goed, het zal toch moeten. En ja, toen vloekte ik wel even, innerlijk dan, geloof ik...hoop ik.... Jeetje wat een piep-gevoel.... En jeetje wat had daar iemand plezier naast mij.... En jeetje wat begon ik mijn billen nu te voelen. Want alle slagwerktuigen zijn ook mee verhuisd inclusief de stok en ook gebruikt vandaag.
En jeetje wat moest ik nodig plassen...

Toen ik weer opgelucht terugkwam lasten wij even een rustpauze in. Deze keer voor hem niet voor mij. Ook een Dominant kan zich even niet zo lekker voelen en dat kwam vooral door zijn rug. Zo kleden wij ons weer aan en ging ik wat drinken halen. Erbij verbaasde ik mij over zijn keus vandaag: thee!!!! ???? !!!!! Dat was zeker nieuw. Oké, ik maak wel thee, onderwijl hij mijn weekberichtjes van de verhuisperiode las die ik een boekje geschreven had door gebrek aan internet toen.
 
Ook dat is erg fijn, gewoon zo zitten en praten met elkaar en een beetje knuffelen.... maar het zou toch zonde zijn om je subje niet nog wat meer te gebruiken op zo een dag. Zo had ik al gauw weer mijn jurk uit en weer mijn borsten afgebonden . Ook maakte hij een erg mooie bondage bij mijn onderrug/billen. Zo gingen wij dan de wii aansluiten , want dat had ik tot nu nog niet gedaan en hij wou mij erbij helpen. Die stond dan nog op zolder en daar hangt een erg mooie balk die het hanggedeelte inderdaad erg dichtbij laat komen...slik.... Mijn borsten werden steeds blauwer en aan ooit eraan te hangen wil ik nog even niet denken. Dat is eng, maar voor een masochistje ook weer spannend... De wii was gauw gevonden, en ook wat verlengsnoeren, die aanleiding gaven tot het volgende gesprek:
 -Hm, die maken erg mooie striemen..- -Nee!!!! - - Jawel, ze maken mooie striemen.- - Maar daar zijn ze niet voor.- - En wie bepaald dat waarvoor ze zijn?- - Jij...zucht... en .... dan heb ik  niets gezegd.- - Dan doe ik maar alsof ik niks gehoord heb.... Hey, daar hangen mooie snoeren. Die striemen heel goed.- - Oh, ja, leuk zo een snoer....-  ;-) :)

Oké, de wii ging zo niet goed aan te sluiten met het verkeerde kabel dus dat moet later maar. Maar de strokenzweep doet het wel erg goed, vooral op mijn afgebonden borsten. Dat kwam  goed aan. Zou toch ook wat zijn als ik het weer koud zou krijgen... Af en toe deed hij ook maar alsof hij mij wou slaan en automatisch kromp ik al ineen. - Aansteller!-  Nou, dat is gemeen!!!! Alleen ontglipte mij dan weer de opmerking dat de zweep wel erg veel tocht veroorzaakt en zo het effect van warmte produceren vermindert... Hm, dat had ik beter kunnen laten... - Ga maar daar staan. Daar kan ik wel wat aan doen- chips, waarom kan ik nou nooit mijn mond houden. En ja, als je maar enkele stroken gebruikt, is het probleem met de tocht gelijk opgelost en het maakt erg mooie striemen.

Ook verzon hij weer iets ergs leuks met getalletjes. Hij had mij een aantal keren geslagen en vroeg hoe vaak dat was. Ik wist het niet. Ik moest het wel gaan gokken en het verschil dat ik ernaast lag zou ik nog als klappen gaan krijgen. Ik gokte op 6 terwijl het er 10 waren geweest dus sloeg hij mij nog 4 keer. - Hoe vaak heb ik nou geslagen dan?- Jeetje... wat is dat nou weer voor vraag en ik was altijd al zo slecht in dat soort sommen en nu kon ik mij al helemaal niet meer concentreren en ik begreep oo niet goed hoe hij het bedoelde. Hij had mij dus eerst 10 keer geslagen, maar wou hij dat nou weten dan... of het totaal....Het is eigenlijk een erg makkelijke som, alleen in mijn positie even niet meer te volgen en ik wou niet nog meer klappen. Argh....!!! Hij legde mij de som uit. 14 was het antwoord uiteraard. - Dan moet ik je alweer straffen want je kan niet rekenen. - En dat kregen dan wel mijn billen te voelen.
 
Ook de stok maakte later nog een paar striemen op mijn bovenbenen en ook tijdens dit spel kwam ik weer door toch erg rake klappen aan mijn grens en kwamen er wat traantjes en bevrijding en mooie kleuren op mijn billen:

En dan was  het over,  dit eerste langere spel in dit huis. En ik had deze keer alle tijd om bij te komen, op te ruimen, want niemand had er last van. Wat heerlijk en wat onwennig. En wat heb ik zin in meer....

was ik weer

Na heel lang weggeweest, in ieder geval veel langer dan de bedoeling was, ben ik er weer. En dat mocht ik van mijn Meerdere met een foto laten zien. Alsjeblieft:

Ja, ik ben nog steeds een meisje...;-). En ook mijn halsband heeft de verhuizing goed doorstaan en vandaag draag ik hem voor het eerst weer sinds weken en dat voelt heel erg goed kan ik jullie vertellen:

 

 Heerlijk. En ik mocht net een half uur met mijzelf gaan spelen en ook dat was door alle omstandigheden de laatste weken erg lang geleden. Maar daardoor des te fijner en onwijs lekker en erg bevrijdend. ( Ook al deed ik net wel erg bijdehand aan de telefoon ( chm...) , kan ik dit meer dan waarderen en ben ik er erg dankbaar voor.)

Tja, daar begin ik dan aan mijn nieuwe andere leven en dat ging tot nu toe niet bepaald makkelijk. Vandaar ook de lange stilte hier op het blogje en dat niet alleen omdat het erg lang geduurd heeft voordat ik weer internet had....pffff.... . En de komende tijd zal ook nog het nodige vragen. Maar mijn nieuwe huisje is nu in ieder geval helemaal af en daar ben ik erg blij mee en best trots op. Ik vind het een erg knus en warm plekje geworden. Het besef dat het echt van mij is en welke vrijheden dit nu oplevert begint pas heel langzaam tot mij door te dringen. Dat ik nu kan doen en laten wat ik wil, wanneer ik het wil en hoe ik het wil.
 Dat ik daardoor ook weer een stukje meer subje kan zijn, is zeker ook een erg fijne bijkomstigheid. Dat het nu allemaal zoveel makkelijker is, vooral als dochterlief ook nog es op vakantie is en ik het huis echt voor mij alleen heb. Dat nu sinds anderhalve dag. En zoals gezegd is dat wel nog erg wennen.
Ik heb eerder nog nooit alleen echt gewoond en het is best raar maar ook  heerlijk.

Ik heb na alle opstartproblemen in ieder geval erg veel zin in dat nieuwe leven en ben benieuwd wat het allemaal gaat brengen.

Vooreerst donderdag sinds erg lang weer es een ontmoeting met mijn Heer en Heerser in privacy. De afgelopen ontmoetingen waren erg kort en met meestal nogal wat mensen om ons heen. Zo kwam hij op mijn verjaardag en gaf mij een bonsai-boompje, hetgeen ik wel een erg bijzonder geschenk vond en heel even hadden we ook wat tijd om te knuffelen tussen de andere gasten door zeg maar.
En wij hebben samen mijn stereo aangesloten en een billy-boekenkast ( jaha.....) in elkaar gezet en hadden ons even op zolder teruggetrokken om even aan mijn ouders en mijn dochter te ontkomen. En wij zijn gezellig in de stad geweest, waar ik op zijn vraag in een winkel: -Wat wil je nog hebben? - - Jou...- , heb geantwoord. En ook al verkochten ze datgene nou net niet in die winkel, was het toch de waarheid....:)

Wat ben ik blij om weer terug te zijn!