Een paar kneepjes en tikjes konden ook niet uitblijven. Spelen wou hij in ieder geval niet. Hij was erg moe, een beetje uit zijn doen, zo voelde het en zo maakten wij ook gauw het bed op. Dat was een goede zet, zo bleek. Toen ik uit de badkamer kwam , lag hij al lekker te slapen. Ik keek nog even naar hem, mijn vriendje, mijn Dominant, geliefde, pijniger en was blij dat hij hier bij mij de rust kon vinden , dat hij zich hier zo prettig voelde . Ik deed het lampje uit en kroop naast hem onder de deken. Hij ademde rustig, ik woelde nog even, zoals altijd voordat ik ook rust kon vinden en in slaap viel.
Dat duurde niet zo lang. Kennelijk had ik onbewust toch behoefte an wat meer intimiteit en toen hij 's nachts tegen mij aan kwam liggen, schijn ik mij gelijk aan hem aangeboden te hebben, mijn benen wijd en kutje omhoog. chm....) Dat vond hij wel grappig en ging mij strelen en vingeren en met mijn tepels spelen. Daar werd ik wakker van en genoot van de aandacht. Klaarkomen deed ik echter niet.
Aangezien we al in de maandag zaten , zette hij kennelijk zijn voornemen van de vorig dag opzij, pakte diverse spelattributen uit de slaapkamer en zorgde ervoor dat ik deze nacht zo gauw niet meer ging vergeten. De attributen waren het gevolg van mijn matige tot slechte overgave. Zo zette hij mij met mijn benen wijd op mijn buik liggend vast aan het bed, mijn armen op mijn rug, een bitje in en blinddoek om, mijn borsten afgebonden. Subjesheaven....
Hij sloeg mij op mijn billen, hard... Een vibrator zette hij vast in mijn doos, ik kon inderdaad niet zo veel kanten meer op. Hij kietelde mij en sloeg mij verder met een plak die hij ongeveer een jaar geleden gemaakt had. Dat kwam goed aan. Ik piepte eerst voordat hij mij tot overgave "dwong" . Hij sloeg mij tot bloedens toe en dat was nog maar 1 keer eerder gebeurd. Ik had het trouwens niet eens door, wel dat mijn billen steeds beurser werden. Ik gaf mij uiteindelijk over , genoot zo erg van dit nachtelijk spel; van hem , van mij, van ons en wij vervolgden nog even de nachtrust tot het voor mij tijd werd om naar mijn werk te gaan. Afscheid zal nooit wennen....
Mooi kleuren bleven achter op mijn billen. Hier kon ik wel van genieten en ik miste hem.
Later die week zouden we eventueel nog afspreken. Ik had een voorstel gedaan, maar had tot woensdagavond nog niets verder gehoord. Dus vroeg ik maar , terwijl ik nog aan het werk was, wat de planning ging worden. Eerder die dag hadden we al vastgesteld dat we elkaar erg misten
-Eh, tsja..... - kreeg ik als antwoord. Ik vond het wel grappig, zo een antwoord paste helemaal niet bij hem. Toen had ik al achterdochtig moeten worden...
- Aha, ja, daar kan ik echt wat mee..;-)- stuurde ik terug voordat ik gauw naar huis fietste vanuit mijn werk. Het was al laat en ik had zin in een douche en mijn bed. Het fietsen was de afgelopen dagen trouwens een extra intensieve ervaring...
-Niet?- en - Samen weekend doorbrengen klinkt goed. Maar is nog zover weg....- las ik toen ik de trap opliep en mijn woning binnen kwam. Hm,....dat waren wel erg aparte sms'jes. Ik zette mijn tas weg en dacht heel hard over een bijdehand antwoord na dat ik terug kon sturen toen ik de woonkamer binnenliep en de gordijnen dicht wou doen. Eerst had ik nog steeds niets door, toen merkte ik eindelijk op dat er iemand op de bank zat. Ik schrok mij een hoedje (of twee) en de schrik en de vreugde vochten erna best heftig met elkaar. De vreugde kreeg de overhand en ik ging dan ook knuffelen, want dat had ik erg hard nodig na die overval en kon niets anders uitbrengen dan.- Jij bent echt erg..!-
- Pak maar je spullen.- - ???????- - Of dacht je dat je hier ging slapen...- Volgende "shock".... En ik was net aan het bijkomen van de eerste... Wat hij bedoelde was dat hij mij mee wou nemen naar zijn huis. Dat hadden wij eigenlijk ook gepland voor deze week. Maar nu had ik dat helemaal niet verwacht.
AHHHHH....Oh je, en nu.... Spullen pakken,...... IEMAND in mijn woonkamer,... ik wou toch douchen ....nee dat kan nu niet....maar ik ben vies.... nee, je moet spullen pakken....oké, oké...ja, ik ben flegmatisch, dat is even best hard werken voor mij hoor. Ik pakte de oplader van mij mobiel en deed mijn best om te herstellen. Het mopperen kon ik niet laten en hoorde bij het herstelproces.
- Mannen!!!!- .
Hey! Kom eens hier!- ..... -Nu!!!!!!!-
Oké, oké. Sorry. Ik herstel me al. Ik zoek al wat spullen bij elkaar. Ik ben al zover. Dieren nog eten geven en dan naar de auto.
Daar begon ik eindelijk te onthaasten. Ik besefte nog steeds niet wat er hier gebeurde. Na drie kwartier arriveerden we dan bij het huis. Voor het eerst betrad ik zijn wereld. Ik nam het in mij op, stilletjes, zoals altijd als ik ergens nieuw ben. Nog erg onwennig. Even knuffelen voordat hij mij de rest van het huis liet zien en wij uiteindelijk met een kop thee op de bank gingen zitten. Voor mij nog steeds onwennig. Ik ben niet zoals hij, die alles gelijk onderzoekt, overal aan durft te zitten, te bekijken. Ik voelde mij nog op visite, ik was niet erg spraakzaam. Hij vroeg hoe ik het vond, zei dat ik rustig wat meer rond mocht kijken, zelf dingen pakken in de keuken bvb.... Dat was nog moeilijk voor mij. En een kraan waar kokend heet theewater uitkwam was al helemaal ernstig. Ik vond het doodeng.... Ik bleef stilletjes.
Het was laat en we gingen naar bed. Ik kon niet slapen zoals altijd de eerste nacht in een vreemd huis. Ik bleef woelen. Midden in de nacht ging hij met mij spelen. Ik genoot ervan maar vergat weer eens om te melden dat ik klaar kwam en gaf weer eens ergens geen antwoord op. Nee, speeltjes hadden we hier niet maar een riem doet ook wonderen. Hij sloeg mij een aantal keren hard. Striemen bleven achter op mijn borsten, bovenlichaam en armen en zouden later mooi verkleuren. Ik kon nog steeds geen antwoord geven en huilde een beetje. Knuffelen en dan nog lekker slapen, want het was veel vroeger dan wij dachten. Ik bleef echter woelen, tot het ochtend werd.
Donderdag ben ik altijd vrij. Het eerste ontbijt samen in dit huis. Ik keek en leerde. Keek waar alles lag, leerde hoe alles werkte en wat hij voor ontbijt maakte. Zoals ik dat altijd doe. Stilletjes, zorgend, terughouden, wennend.
Hij moest nog iets voor zijn werk doen en ik bleef bij hem zitten aan tafel. Ik keek naar hem, leerde hem op een andere manier kennen, maakte thee voor ons, de eerste keer nog na een vraag van hem, daarna durfde ik steeds meer zelf mijn weg te vinden in de keuken. Tussendoor even knuffelen, wat kneepjes en af en toe een klap op mijn kont die nog gevoelig was.
Middags zouden we naar de IKEA gaan want hij had nog wat spullen nodig.
Deze keer was het dan ook anders dan toen wij samen met zijn zus bij de IKEA waren.Ik had nu het huis gezien, het huis waar wij misschien samen in zullen gaan wonen, en kon nu al wat meer mijn mening geven over wat ik handig of leuk of mooi zou vinden. Voorzichtig nog, maar toch steeds duidelijker. Ook kon ik nu mijn mening geven over het huis. Ik was een stuk beter gewend en begon wat los te komen. Met hem winkelen is erg fijn, moet ik zeggen. Geen stress, of gezeur. Gewoon leuk kijken en overleggen. Een hele openbaring!
S avonds ging hij eten halen want om nog te koken was het al te laat. Ik dekte ondertussen de tafel nu ik wist waar alles stond en het werd een gezellig avondeten.
Die avond gingen we terug naar mijn woning omdat ik vrijdag moest werken. Wij nestelden ons dus weer in mijn bed. Genoten van elkaar en de volgende ochtend bracht hij me naar mijn werk en zou hij mij smiddags weer ophalen. Dat was wel erg fijn zo. We gingen weer terug naar zijn huis en hadden nu wel tijd om te koken. Zo plunderden we zijn vriezer en probeerden iets eetbaars op tafel te zetten. Na het eten en opruimen , ging ik op de bank zitten , terwijl hij bezig was met de nieuwe aankopen van de IKEA, vooral met een wissellijst. Ik zat half tv te kijken. ( Burgerlijk zijn wij toch he...;-)). Hij maakte thee voor mij en toen ik op de bank ging liggen pakte hij een deken en stopte mij in. Hij ging lekker verder met zijn lijst en ik keek naar hem. Leerde hem steeds beter kennen op andere manieren en genoot er gewoon van. Als we bij elkaar zijn voelt het voor ons allebei gewoon erg fijn. Maar wij wisten nog niet hoe het zou zijn om nou echt 24 uur per dag bij elkaar te zijn , in het gewone leven. Nu begonnen we er een beeld van te krijgen. Ik heb mij nog nooit zo rustig, omzorgd en fijn gevoeld bij iemand. Alles schijnt vanzelf en vooral vanzelfsprekend te gaan. Het voelt allemaal in evenwicht, gelijkwaardig. Nog nooit mocht ik gewoon zijn wie ik ben. Nog nooit voelde ik mij bij iemand zo thuis.
Toen hij klaar was met zijn lijst kwam hij bij mij zitten. Uiteindelijk lag ik bij hem op schoot en was helemaal gelukkig en tevreden. Wij gingen even later het bed weer opzoeken en lekker slapen. Nu kon ik wel slapen. Tot ik 's ochtends door een klap op mijn billen wakker werd. Voordat ik echter echt wakker kon worden, zat ik al aardig vast met stroken stof. Mijn armen, mijn benen, een prop in mijn mond, geblinddoekt . Hij speelde met mij, ik genoot. Hij liet mij even achter en pakte klemmen en een bezemsteel van boven. De klemmen kwamen op mijn schaamlippen, wat mij nogal hevig liet protesteren zover dat kon. Het waren best grote klemmen..grrrr... Het ene uiteinde van de bezemsteel belande in mijn kut en zette mij ook zo vast. Hij l bond mijn borsten af met tyerapes en liet mij genieten, pijnigde mij en liet mij weer genieten. Nam mij de adem, liet mij een beetje zweven. Verwende mij en deed mij erg veel pijn met de klemmen zodat ik mij weer eens voor een deel los wist de wurmen... ( -Houdini!- ). En liet mij weer genieten. Hij maakte mij los en ging met mij vrijen. En ik was zo gelukkig. Zo gelukkig een onderdanig , masochistisch vriendinnetje maar kon zijn. Nog een beetje zweverig knuffelde ik met hem, gingen we uiteindelijk douchen en ons aankleden. De tekenen van het spel nog op mijn lichaam. Mijn kutje hooggevoelig.
Van elkaar genieten. Hij verwende mij wel heel erg, was teder, speelde met mijn tepels, vingerde mij geduldig, nam mij op zn hondjes wat ik het lekkerst vind. Ik kwam alleen niet klaar. Zo kreeg ik nog twee minuten om mijzelf klaar te vingeren anders zou ik een half uur in bad moeten. Dat lijkt toch lekker zullen jullie denken.. Ja ha, maar niet met zere billen die nog steeds aan het genezen waren van maandag. Ik kwam nog steeds niet klaar. Ik mocht dus in bad en als ik er iets op tegen had, kon het ook drie kwartier worden.
- Hoelang?-
- Een half uurtje...-
- Precies een half uur!-
- Oké, een half uur-
Hij liet water voor mij in de badkuip en vond het toch erg jammer dat hij geen badzout had om het effect nog wat te kunnen versterken....grrrr..... Ik ging zitten en hij genoot van de uitdrukking op mijn gezicht. Hij verdween naar beneden en bracht mij een kopje thee. Toen ging hij zelf douchen. Ik begon aan het water te wennen, de pijn trok weg en ik ontspande. Genoot van de thee en de warmte. Maar hield wel de tijd in de gaten. Na een half uur droogde ik mij af en kleedde mij aan voor de zondag waar wij later weer afscheid van elkaar moesten nemen. En dat zou nu nog zwaarder vallen na deze vier dagen. De komende week zouden we elkaar namelijk niet zien.
Eenmaal beneden ging ik weer ontbijt maken. Hij gaf mij nog wat klappen op mijn billen. Ik kon mij steeds beter overgeven, en hem ook bedanken ervoor de laatste dagen.
- Een ding heb ik zeker bereikt de laatste dagen: overgave.-
Ja, daar had hij zeker gelijk in. Het pijpen vraagt daarentegen nog veel meer training...
Wij zouden boodschappen gaan doen. Toen ik mijn schoenen ging pakken, trok hij mijn panty van mijn kont en nam hij mij van achteren, zomaar, zo lekker, zo fijn, zo spontaan. Wij vroegen ons af, of wij dit percentage qua vrijen later ook nog bij gaan houden.... En werden al wat verdrietig omdat het afscheid steeds dichter bij kwam. Onvermijdelijk.
Het boodschappen doen was een volgende alledaagse bezigheid die wij nog nooit samen gedaan hebben. Even kijken dus hoe dat gaat. Net zo soepel als de rest tot nu toe.... Wij stelden vast dat dit wel een hele verademing is in tegenstelling tot wat wij gewend waren. Geen gezeik. Heerlijk!
Terug naar zijn huis dus de boodschappen dumpen en dan mij naar huis brengen. Het werd tijd. Het was een moeilijk afscheid!
De rest van de week was ik erg druk gelukkig, zodat ik wat afleiding had. Veel bellen, wat tranen savonds in bed dat wel erg leeg voeld. Zijn verjaardag donderdag waar ik niet bij kon zijn. Een opdracht woensdag om mij met de plug in 2x elk dagdeel klaar te vingeren, hetgeen ik niet helemaal goed begreep. Het was sowie so zo een dag waar niets ging zoals ik wou....pffff....
Overgave, zekerheid dat het toch echt goed zit tussen ons ook bij gewone alledaagse dingen, plezier om een D/s-relatie ook vanzelfsprekend 24 uur per dag te kunnen praktiseren, dat en nog zo veel meer hebben ons deze dagen samen laten zien.