Voor mijn dochter
Mijn vlindertje gaat vliegen
waar ik niet volgen zal
naar onbekende bloemen
in een ander dal
Mijn vlindertje gaat vliegen
waar ik niet volgen kan
delen voor mij gesloten
delen van haar bestaan
Mijn vlindertje gaat vliegen
waar ik niet volgen wil
haar tijd om te ontdekken
al lijkt die tijd soms kil
Mijn vlindertje gaat vliegen
door storm regen en wind
aan mij haar los te laten
zó duidelijk mijn kind
Mijn vlindertje gaat vliegen
haar schoonheid zichtbaar al
wat zal zij gaan bewegen
in dat verre dal
Mijn vlindertje gaat vliegen
en toch blijft zij bij mij
mijn deuren altijd open
haar Zelf blijft altijd vrij
Als je enige kind dan uiteindelijk de basisschool verlaat , brengt dit gemengde gevoelens met zich mee. Daar staat zij dan op het podium voor een zaal vol ouders hun musical te presenteren.
Maar mijn kind was altijd anders dan anderen. Dus had zij ook op deze avond een verrassing voor ons. Zij ging haar solo van de musical van vorig jaar nog es overdoen, omdat zij er toen niet tevreden over was, hoe zij het gedaan heeft.
En dan staat daar je dochter, alleen op het podium erg mooi te zingen. Buiten onweerde het en binnen eindigde haar tijd op de basisschool met een daverend applaus. Een bijzonder meisje, zo iedereen mij al vanaf haar geboorte verzekerde, dat nu de volgende stap in haar leven gaat zetten.
En mama gaat beseffen dat zij geen klein meisje meer in huis heeft; nu echt niet meer. Mama zal dit allemaal nooit meer meemaken met haar eigen kinderen, want de ene is nu op reis naar de volwassenheid.
En het subje heeft helaas ook nog even niks. Het wandelen met Meester ging ook al niet door en nu moet zij zo op vakantie, hetgeen zeer zeker niet meevalt. 4 maanden zijn gewoon veel en veel te lang, merkt zij erg duidelijk. Een mail krijgt zij nog wel van Meester voordat ze op vakantie gaat.
Ik ben benieuwd hoe subje ermee overweg kan in de vakantie...
